نگاه چران.[ ن ِ چ َ / چ ِ ] ( نف مرکب ) خیره چشم و هرزه نگاه. چشم چران. رجوع به چشم چران و نگه چران شود. || آنکه چشم ها را نیم باز گذاشته می رود. ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ فارسی
خیره چشم و هرزه نگاه . چشم چران . یا آنکه چشم ها را نیم باز گذاشته می رود .
