نگاه به اسمان

[ویکی فقه] نگاه به آسمان (قرآن). نگاه به معناى نظر و دید است.
خداوند، زینت بخش برجهای آسمان، در نگاه انسانها:وَ لَقَدْ جَعَلْنا فِی السَّماءِ بُرُوجاً وَ زَیَّنَّاها لِلنَّاظِرِینَ.
حجر/سوره۱۵، آیه۱۶.
نگاه به آسمان، به منظور پى بردن به نظم و انسجام دقیق جهان آفرینش، مورد تشویق خدا:الَّذِی خَلَقَ سَبْعَ سَماواتٍ طِباقاً ما تَرى فِی خَلْقِ الرَّحْمنِ مِنْ تَفاوُتٍ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرى مِنْ فُطُورٍ ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ کَرَّتَیْنِ یَنْقَلِبْ إِلَیْکَ الْبَصَرُ خاسِئاً وَ هُوَ حَسِیرٌ.
ملک/سوره۶۷، آیه۳.
••• نگاه به برقهاى امیدزا و خوف آفرین، از راههای خداشناسی:۱. هُوَ الَّذِی یُرِیکُمُ الْبَرْقَ خَوْفاً وَ طَمَعاً ....
رعد/سوره۱۳، آیه۱۲.
...