نگاه باختن

لغت نامه دهخدا

نگاه باختن. [ ن ِ ت َ ] ( مص مرکب ) نظر کردن. نگاه انداختن :
ز سیرآهنگی آن نغمه مست از جای برجستم
به هر جانب نگاهی باختم از روی حیرانی.
حکیم ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

نظر کردن . نگاه انداختن

پیشنهاد کاربران

بپرس