چون کتاب اﷲ به سرخ و زردمی شاید نگاشت
گر تو سرخ و زرد پوشی هم بشاید بی گمان.
خاقانی.
و دبیری... با کاغذ و قرصی مداد که دو درهم سیاه ارزد ذکر ایشان بر صفحه ایام نگاشت. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 7 ).|| رسم کردن. ترسیم کردن. ( یادداشت مؤلف ) : و آنچ هست از شهرها آن است که ما بر صورت [ یعنی اطلس جغرافیا ] بنگاشتیم. ( حدود العالم از یادداشت مؤلف ).
گر دل خطی بنگاشتی زلف و لبش پنداشتی
هم عقد پروین داشتی هم طوق جوزا یافتی.
خاقانی.
یا بی قلم دو نون مربع نگاشته اندر میان چو تا دو نقط کرده مضمرش.
خاقانی.
رجوع به شواهد ذیل معنی بعد شود. || نقاشی کردن. ( برهان قاطع ). نقش کردن. ( یادداشت مؤلف ). تصویر کردن. کشیدن صورت چیزی یا کسی را : به قرطاس بر پیل بنگاشتند
به چشم جهاندار بگذاشتند.
فردوسی.
چنو سوار نداند نگاشتن به قلم اگرچه باشد صورتگری بدیعنگار.
فرخی.
روز میدان گر تو را نقاش چین بیند به رزم خیره گردد شیر بنگارد همی جای سوار.
فرخی.
نوروز برنگاشت به صحرا به مشک و می تمثالهای عزه و تصویرهای می.
منوچهری.
ای نه به خامه نگاشته چو تو مانی وی نه به رنده گذارده چو تو آزر.
مسعودسعد.
بر نقره خام تو بتا خامه خوبی بنگاشته از غالیه دو خط معما.
مسعودسعد.
پیراهن او [ آزرمی دخت در کتاب صورالملوک ] سرخ نگاشته است. ( مجمل التواریخ ).وصلی که در اندیشه نیارم پنداشت
نقشی است که آسمان هنوزش ننگاشت.
خاقانی.
چوبک زند مسیح مگر زآن نگاشتندبا صورت صلیب بر ایوان قیصرش.
خاقانی.
توقع از ایام ایشان داشتن به لمع سراب مغرور شدن است و نقش بر صفحه آب نگاشتن. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 218 ).تو را سهمگین مرد پنداشتند
به گرمابه در زشت بنگاشتند.
سعدی.
|| نقش و نگار کردن. ( برهان قاطع ) : رویم به گل و به مشک بنگاشت
چون دید که فتنه نگارم.بیشتر بخوانید ...