رای ملک خویش کن شاها که نیست
ملک را بی تو نکویی و براه.
بوالمثل.
رجوع به نکو شود. || زیبائی. حسن. خوشگلی. جمال. خوبروئی : چو رویش به خوبی گل تازه نیست
نکوییش را حد و اندازه نیست.
شمسی ( یوسف و زلیخا ).
تو گفتی تا قیامت زشت رویی بر او ختم است و بر یوسف نکویی.
سعدی.
اگر پارسا باشد و خوش سخن نظر در نکویی و زشتی مکن.
سعدی.
|| نیکی. نیکویی. خیر. بِرّ. احسان. کار خوب : نکویی به هرجا چو آید به کار
نکویی کن و از بدی شرم دار.
فردوسی.
کسی کو با تو نیکی کرد یک بارهمیشه آن نکویی یاد می دار.
ناصرخسرو.