نکوهیدگی

لغت نامه دهخدا

نکوهیدگی. [ ن ِ دَ / دِ ] ( حامص ) ملامت. مذمت. || حقارت. ( ناظم الاطباء ). || نکوهیده بودن. ناپسندیدگی. زشت و مذموم بودن. رجوع به نکوهیده شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس