نکوهی

لغت نامه دهخدا

نکوهی. [ ن ِ ] ( حامص ) مذمت. بدگوئی. ( فرهنگ فارسی معین ) .به صورت مزید مؤخر در کلماتی چون دهر، گیتی ، بخیل وغیره به معنی نکوهیدن و سرزنش کردن است :
دهرنکوهی مکن ای نیک مرد
دهر به جای من و تو بد نکرد.
نظامی.

فرهنگ فارسی

مذمت بد گویی ( در ترکیب آید : بخیل نکوهی گیتی نکوهی ) .

پیشنهاد کاربران

بپرس