نکو گفتار

لغت نامه دهخدا

نکوگفتار. [ ن ِ گ ُ ] ( ص مرکب ) نکوگوی. خوش سخن. نیکوکلام. که گفتاری خوش و پسندیده دارد.

نکو گوی . خوش سخن . نیکو کلام . که گفتاری خوش و پسندیده دارد .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید