نکو کردار

لغت نامه دهخدا

نکوکردار. [ ن ِ کو ک ِ ] ( ص مرکب ) نیکوکردار. نکوکار. نکوفعل. نیکوعمل :
نکودل است و نکوسیرت و نکومذهب
نکونهاد و نکوطلعت و نکوکردار.

فرخی.

بدین کریمی و آزادگی که داند بود
مگر امیر نکوسیرت نکوکردار.

فرخی.

چو دیدم روی خوبش سجده کردم
بحمداﷲ نکوکردارم امشب.

حافظ.

نیکو کردار . نکو کار . نکو فعل . نیکو عمل .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید