نکو منظری

لغت نامه دهخدا

نکومنظری. [ ن ِ م َ ظَ ] ( حامص مرکب ) نیکومنظری. زیبائی. نیکودیداری. نکومنظر بودن :
دو پاکیزه پیکر چو حور و پری
چو خورشید و ماه از نکومنظری.

سعدی.

نیکو منظری . زیبائی . نیکو دیداری . نکو منظر بودن .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید