نکو محضری

لغت نامه دهخدا

نکومحضری. [ ن ِ م َ ض َ ] ( حامص مرکب ) نکومحضر بودن :
عنایت نمودن به کار غریب
سر فضل و اصل نکومحضری است.

ناصرخسرو.

تو با هوش و رای از نکومحضران چون
همی برنگیری نکومحضری را.

ناصرخسرو.

نیک محضری : (( سلطان جهت احتیاط را فرمود که با او رسوم چرب زبانی و آداب نیکو محضری ممهد دارید . ) )

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید