نکوخوه. [ ن ِ خوَه ْ / خُه ْ ] ( نف مرکب ) نکوخواه : برنکوخوه به کف راد کنی خواسته بذل به سر تیغ کنی خون بداندیش تلف.سوزنی.شود نکوخوه او برشده به جاه خطیرفروفتاده بداندیش او به چاه خطر.سوزنی.