نکو بختی

لغت نامه دهخدا

نکوبختی. [ ن ِ ب َ ] ( حامص مرکب ) خوش بختی. سعادت. نیک بختی. نکواختری :
نکوبختی و دانش و کلک و تیغ
خدا هیچ ناداشته زو دریغ.

اسدی.

خوشبختی سعادت . نیکبختی . نکو اختری .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید