نکله

لغت نامه دهخدا

( نکلة ) نکلة. [ ن َ ل َ] ( ع اِ ) بدی و سختی و بلائی که بر کسی رسد. ( ناظم الاطباء ). || ( مص ) با کسی چنان کردن که موجب عبرت دیگران شود. ( از المنجد ) ( از اقرب الموارد ).
نکلة. [ ن ُ ل َ ] ( ع اِ )سزا. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || آنچه بدان به سزا رسانند مردم را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). هرچه بدان نکال کنند دیگری را. ( از اقرب الموارد ) ( از متن اللغة ). نکال. ( متن اللغة ). || حصار. بارو. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

سزا . یا آنچه بدان بسزا رسانند مردم را . هرچه بدان نکال کنند دیگری را .

پیشنهاد کاربران

بپرس