نکف
لغت نامه دهخدا
نکف. [ ن َ ک َ ] ( ع اِ ) غدودهای خرد که در بن زنخ میان نرمه گوش و پس گوش باشد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). نام هریک از دو غده بزاقی که هریک در جانبی از سر، خلف گوش نزدیک فک اسفل جای دارند و گوش گل آماس این غده هاست ، و یکی ِ نَکَف ، نَکَفة است. ( یادداشت مؤلف ). || ( مص ) ننگ داشتن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ) ( ازمنتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). نَکْف.( ناظم الاطباء ). || بازایستادن. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). امتناع کردن. ( از اقرب الموارد ). نَکْف. ( ناظم الاطباء ). || بیزار شدن. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تبرا کردن. ( از اقرب الموارد ). || دردناک گردیدن دست. ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
فرهنگ فارسی
گویش مازنی
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۳(بار)
نَکْف و اِسْتِتْکاف به معنی ابا و امتناع است . مسیح هرگز امتناع نمیکند از اینکه خدا را بنده باشد ایضاآیه 173. ازهمین سوره. در نهج البلاغه حکمت 372 آمده:« فَاِذا ضَیَّعَ الْعالِمُ عِلْمَهُ اسْتَنْکَفَ الْجاهِلُ أَنْ یَتَعَلَمَ».
نَکْف و اِسْتِتْکاف به معنی ابا و امتناع است . مسیح هرگز امتناع نمیکند از اینکه خدا را بنده باشد ایضاآیه 173. ازهمین سوره. در نهج البلاغه حکمت 372 آمده:« فَاِذا ضَیَّعَ الْعالِمُ عِلْمَهُ اسْتَنْکَفَ الْجاهِلُ أَنْ یَتَعَلَمَ».
wikialkb: ریشه_نکف
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید