نُکْتورْن (nocturne)
در موسیقی، ساخته ای ملهم از حالات شبانه که در قرن ۱۹ گسترش یافت و بیشتر برای پیانو نوشته شد. این فرم را جان فیلد، آهنگ ساز ایرلندی، ارائه کننده اولین مجموعۀ نکتورن در ۱۸۱۴، ابداع کرد؛ این فرم با ۱۹ نمونۀ ساختۀ فردریک شوپنبه اوج خود رسید. نکتورن در آلمان، توجه آهنگ سازان بسیاری، از روبرت شومان۳ تا پاول هیندمیت(سوییت برای پیانو، ۱۹۲۲) را به خود جلب کرد. در اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰، کلود دبوسیاین گونه (ژانر) را با سه قطعۀ فوق العاده اش با همان نام نکتورن، با موفقیت به ارکستر انتقال داد. سپس در قرن ۲۰، بلا بارتوکسبک موسیقی شبانه بسیار شخصی خود را با کیفیتی ترس برانگیز بسط داد، همچون در فضای باز(موومان چهارم) و کوارتت زهی چهارم(موومان سوم). نکتورن ایتالیایی اواخر قرن ۱۸، مجموعه ای از قطعه های سبُک برای هم نوازی مجلسی است و با نکتورن تغزلی قرن ۱۹ ارتباط چندانی ندارد؛ سرنادها و کاساسیون های هایدنو موتسارت نیز در اصل برای اجرای شبانه در فضای باز نوشته شده بودند.
در موسیقی، ساخته ای ملهم از حالات شبانه که در قرن ۱۹ گسترش یافت و بیشتر برای پیانو نوشته شد. این فرم را جان فیلد، آهنگ ساز ایرلندی، ارائه کننده اولین مجموعۀ نکتورن در ۱۸۱۴، ابداع کرد؛ این فرم با ۱۹ نمونۀ ساختۀ فردریک شوپنبه اوج خود رسید. نکتورن در آلمان، توجه آهنگ سازان بسیاری، از روبرت شومان۳ تا پاول هیندمیت(سوییت برای پیانو، ۱۹۲۲) را به خود جلب کرد. در اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰، کلود دبوسیاین گونه (ژانر) را با سه قطعۀ فوق العاده اش با همان نام نکتورن، با موفقیت به ارکستر انتقال داد. سپس در قرن ۲۰، بلا بارتوکسبک موسیقی شبانه بسیار شخصی خود را با کیفیتی ترس برانگیز بسط داد، همچون در فضای باز(موومان چهارم) و کوارتت زهی چهارم(موومان سوم). نکتورن ایتالیایی اواخر قرن ۱۸، مجموعه ای از قطعه های سبُک برای هم نوازی مجلسی است و با نکتورن تغزلی قرن ۱۹ ارتباط چندانی ندارد؛ سرنادها و کاساسیون های هایدنو موتسارت نیز در اصل برای اجرای شبانه در فضای باز نوشته شده بودند.
wikijoo: نکتورن