نکابت
لغت نامه دهخدا
نکابة. [ ن ِ ب َ ] ( ع مص ) نقیب و پذیرفتار قوم گردیدن و تکیه جای و معتمد قوم شدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ازمتن اللغة ). نکوب. ( از اقرب الموارد ). تکیه گاه و معتمد قوم بودن. ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید