نک ء. [ ن َک ْءْ] ( ع مص ) پوست باز کردن از ریش. ( صراح ) ( تاج المصادر بیهقی ). باز کردن پوست را از ریش پیش از به شدن پس ریم به هم رسانیدن. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( از متن اللغة ). || کشتن دشمن را. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ). مجروح کردن و کشتن دشمن را. ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). پراکنده و مغلوب کردن خصم را. لغتی است در نکایة. ( از متن اللغة ). || گزاردن حق کسی را. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( از متن اللغة ).
