نژادهای کبوتر بسیار متنوع و متفاوت هستند در زیر برخی از معروف ترین نژادهای کبوتر ذکر شده اند:
کبوتر مسافتی: pigeon racing زادگاه این پرنده در کشور بلژیک و هلند می باشد این نژاد توانایی شگفت انگیزی در پیدا کردن آشیانه از مسافت های بسیار دور دارد. در طی قرن های ۱۸و۱۹ میلادی اولین مسابقات نوین رسمی کبوتران مسافتی در کشورهای هلند بلژیک و آلمان شروع شد اما این آغاز مسابقات نبود چون اولین مسابقه دهنده ها کسانی بودند که در آتن یونان در مسابقات المپیک با کبوترهای خود مسابقه می دانند. کبوتر مسافتی از لحاظ رنگ شبیه کبوتران چاهی می باشند، با این تفاوت که کبوتران مسافتی دارای هیکل به مراتب بزرگتر و سری بزرگ با پیشانی مسطح بدون پیشانی و دماغ و دور چشم بزرگ تری است. کبوتران مسابقه در سه رده مسافت کوتاه متوسط بلند و فوق بلند شرکت می کنند گاه این مسابقات ماراتن تا ۱۶۰۰ کیلومتر هوایی ادامه میابند در ایران این نژاد در دهه ۷۰ توسط تاجران از کشورهای اروپایی و کشورهای عربی وارد کشور شد اولین استان میزبان این نژاد استان خوزستان بود به دلیل علاقه زیاد مردم به این نژاد هرساله در خوزستان و به تازگی سراسر ایران مسابقاتی در همه رده های مسافت برگزار می شود.
نژادی آمریکایی است که از آن گونه هایی به رنگ های سفید، نقره ای، آبی تیره، سرخ وزرد وجود دارد. . معمول ترین آن ها گونه سفید است. گونه سفید در آمریکا از تلاقی سفید رومی، سفید مالت Maltese وسفید دوشس Duches به وجود آمده است. گونه نقره ای نیز از تلاقی دوشس و موندین به وجود آمده و جثه ای بزرگ تر و حالتی آرام تر از سفید دارد. وزن کبوتر نر بالغ در حدود ۹۰۰ گرم و کبوتر ماده بالغ در حدود ۷۵۰ گرم و وزن هر جفت جوجه بین ۹۰۰ تا ۱۳۵۰ گرم است. این نژاد سالیانه ۸ تا ۱۵ جفت جوجه می دهد. کبوترهای این نژاد از کالبدی کشیده و مستقیم و دم افقی برخوردارند. استحکام بال ها بسیار زیاد است و اندام محکم بوده، سینه عریض می باشد، گردن ستبر و شکیل بوده، جمجمه گرد وبزرگ می باشد وسر به رنگ سفید و مخطط است. در سال ۱۹۴۰ در آمریکا گونه ای از این نژاد به نام کبوتر «شاهی شناسا» پرورش داده شد. از محسنات این گونه توانایی شناختن دو جنس نر و ماده آن از یکدیگر می باشد، که به علت تفاوت رنگ پرها در دو جنس امکان پذیر می گردد.
این نژاد از بهترین نژادهای گوشتی کبوتر است. وزن کبوتر نر بالغ در حدود ۹۰۰ گرم و کبوتر ماده بالغ تقریباً ۷۰۰ گرم و وزن هر جفت جوجه ۴۰۰ تا ۶۰۰ گرم است. این نژاد سالی ۸ تا ۱۲ جفت جوجه می دهد. تنوع رنگ زیادی دارد و متداول ترین رنگ مربوط به گونه ای است که رنگ سر، دم و دو طرف بال ها آبی تیره و باقی اجزای بدن، سفید است، این نژاد خیلی به نژاد چاهی شبیه است، سرش بدون پر و پاهایش نیز بدون پر است. این نژاد دو خاصیت ممتاز دارد: یکی آن که از جمله بارورترین و پرنسل ترین ( یعنی گونه های مختلفی دارد ) کبوترها به شمار می رود و دیگر این که برای تغذیه انسان گوشت مناسب و لذیذی دارد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکبوتر مسافتی: pigeon racing زادگاه این پرنده در کشور بلژیک و هلند می باشد این نژاد توانایی شگفت انگیزی در پیدا کردن آشیانه از مسافت های بسیار دور دارد. در طی قرن های ۱۸و۱۹ میلادی اولین مسابقات نوین رسمی کبوتران مسافتی در کشورهای هلند بلژیک و آلمان شروع شد اما این آغاز مسابقات نبود چون اولین مسابقه دهنده ها کسانی بودند که در آتن یونان در مسابقات المپیک با کبوترهای خود مسابقه می دانند. کبوتر مسافتی از لحاظ رنگ شبیه کبوتران چاهی می باشند، با این تفاوت که کبوتران مسافتی دارای هیکل به مراتب بزرگتر و سری بزرگ با پیشانی مسطح بدون پیشانی و دماغ و دور چشم بزرگ تری است. کبوتران مسابقه در سه رده مسافت کوتاه متوسط بلند و فوق بلند شرکت می کنند گاه این مسابقات ماراتن تا ۱۶۰۰ کیلومتر هوایی ادامه میابند در ایران این نژاد در دهه ۷۰ توسط تاجران از کشورهای اروپایی و کشورهای عربی وارد کشور شد اولین استان میزبان این نژاد استان خوزستان بود به دلیل علاقه زیاد مردم به این نژاد هرساله در خوزستان و به تازگی سراسر ایران مسابقاتی در همه رده های مسافت برگزار می شود.
نژادی آمریکایی است که از آن گونه هایی به رنگ های سفید، نقره ای، آبی تیره، سرخ وزرد وجود دارد. . معمول ترین آن ها گونه سفید است. گونه سفید در آمریکا از تلاقی سفید رومی، سفید مالت Maltese وسفید دوشس Duches به وجود آمده است. گونه نقره ای نیز از تلاقی دوشس و موندین به وجود آمده و جثه ای بزرگ تر و حالتی آرام تر از سفید دارد. وزن کبوتر نر بالغ در حدود ۹۰۰ گرم و کبوتر ماده بالغ در حدود ۷۵۰ گرم و وزن هر جفت جوجه بین ۹۰۰ تا ۱۳۵۰ گرم است. این نژاد سالیانه ۸ تا ۱۵ جفت جوجه می دهد. کبوترهای این نژاد از کالبدی کشیده و مستقیم و دم افقی برخوردارند. استحکام بال ها بسیار زیاد است و اندام محکم بوده، سینه عریض می باشد، گردن ستبر و شکیل بوده، جمجمه گرد وبزرگ می باشد وسر به رنگ سفید و مخطط است. در سال ۱۹۴۰ در آمریکا گونه ای از این نژاد به نام کبوتر «شاهی شناسا» پرورش داده شد. از محسنات این گونه توانایی شناختن دو جنس نر و ماده آن از یکدیگر می باشد، که به علت تفاوت رنگ پرها در دو جنس امکان پذیر می گردد.
این نژاد از بهترین نژادهای گوشتی کبوتر است. وزن کبوتر نر بالغ در حدود ۹۰۰ گرم و کبوتر ماده بالغ تقریباً ۷۰۰ گرم و وزن هر جفت جوجه ۴۰۰ تا ۶۰۰ گرم است. این نژاد سالی ۸ تا ۱۲ جفت جوجه می دهد. تنوع رنگ زیادی دارد و متداول ترین رنگ مربوط به گونه ای است که رنگ سر، دم و دو طرف بال ها آبی تیره و باقی اجزای بدن، سفید است، این نژاد خیلی به نژاد چاهی شبیه است، سرش بدون پر و پاهایش نیز بدون پر است. این نژاد دو خاصیت ممتاز دارد: یکی آن که از جمله بارورترین و پرنسل ترین ( یعنی گونه های مختلفی دارد ) کبوترها به شمار می رود و دیگر این که برای تغذیه انسان گوشت مناسب و لذیذی دارد.
wiki: نژادهای کبوتر