نپستر، یک سیستم به اشتراک گذاری پرونده های صوتی بود، که در ژوئن ۱۹۹۹ فعالیت خود را آغاز کرد. نپستر اولین شبکه نظیر به نظیر بود.
کاربران با استفاده از این شبکه امکان این را داشتند، که موسیقی های مورد علاقه خود را از رایانه های افرادی که موسیقی مورد نظرشان را داشتند، دریافت کنند و بدین ترتیب بازار فروش این موسیقی ها را دور بزنند.
با شکایت شرکت های توزیع کننده موسیقی، این سیستم در سال ۲۰۰۱ به دستور دادگاه و به خاطر نقض قوانین حقِ نشر بسته شد، ولی راه را برای به وجود آمدن دیگر شبکه های غیرمتمرکز مانند کازا، لایم وایر و آی مش باز نمود.
نرم افزار این شبکه توسط شان فانینگ در مدت ۳ ماه نوشته شد که بعدها در زمینه شبکه های رایانه منجر به انقلابی عظیم گردید.
نپستر نرم افزاری بود که به کاربران مختلف اجازه ثبت نام و سپس لاگین می داد. پس از آن هر کاربر می توانست مجموعه فایل های موسیقی مورد نظر خود را که روی هارد دیسک رایانه خود دارد با دیگران به اشتراک بگذارد. هر کاربر این امکان را داشت که در میان فایل های به اشتراک گذاشته شده توسط کاربران مختلف به جستجوی موسیقی مورد نظر خود بپردازد و پس از یافتن آن شروع به دریافت فایل کند.
همچنین این امکان وجود داشت که کاربران عضو این نرم افزار به گفتگو با یکدیگر نیز بپردازند. کاربران می توانستند تنها با داشتن بخشی از نام آهنگ یا نوازنده یا خواننده آن، فایل مربوط را جستجو کنند و ان را روی هارد فرد دیگری در گوشه دیگری از دنیا بیابند و آن را دریافت کنند. [ ۱]
پس از مسدود شدن سایت «نپستر» به حکم دادگاه، شرکت روکسیو در سال ۲۰۰۲ این شرکت ورشکست شده را خریداری کرد و آن را به یک مرکز دانلود قانونی و پولی ترانه های موسیقی از اینترنت بدل نمود. [ ۲]
در ماه آوریل سال ۲۰۰۰ نماینده حقوقی گروه متالیکا اولین شکایت از نپستر را تقدیم قاضی دادگاه فدرال آمریکا کرد[ ۳] . و از این تاریخ به بعد از نپستر شکایت های فراوانی شد. بعد از یک دوره طولانی دعوای حقوقی با آنها، خدمات نپستر در ژوئیه ۲۰۰۱ متوقف شد. فعالیت نپستر کمی بعد به صورت قانونی مجدداً از سر گرفته شد. [ ۴]
• وب گاه نپستر
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکاربران با استفاده از این شبکه امکان این را داشتند، که موسیقی های مورد علاقه خود را از رایانه های افرادی که موسیقی مورد نظرشان را داشتند، دریافت کنند و بدین ترتیب بازار فروش این موسیقی ها را دور بزنند.
با شکایت شرکت های توزیع کننده موسیقی، این سیستم در سال ۲۰۰۱ به دستور دادگاه و به خاطر نقض قوانین حقِ نشر بسته شد، ولی راه را برای به وجود آمدن دیگر شبکه های غیرمتمرکز مانند کازا، لایم وایر و آی مش باز نمود.
نرم افزار این شبکه توسط شان فانینگ در مدت ۳ ماه نوشته شد که بعدها در زمینه شبکه های رایانه منجر به انقلابی عظیم گردید.
نپستر نرم افزاری بود که به کاربران مختلف اجازه ثبت نام و سپس لاگین می داد. پس از آن هر کاربر می توانست مجموعه فایل های موسیقی مورد نظر خود را که روی هارد دیسک رایانه خود دارد با دیگران به اشتراک بگذارد. هر کاربر این امکان را داشت که در میان فایل های به اشتراک گذاشته شده توسط کاربران مختلف به جستجوی موسیقی مورد نظر خود بپردازد و پس از یافتن آن شروع به دریافت فایل کند.
همچنین این امکان وجود داشت که کاربران عضو این نرم افزار به گفتگو با یکدیگر نیز بپردازند. کاربران می توانستند تنها با داشتن بخشی از نام آهنگ یا نوازنده یا خواننده آن، فایل مربوط را جستجو کنند و ان را روی هارد فرد دیگری در گوشه دیگری از دنیا بیابند و آن را دریافت کنند. [ ۱]
پس از مسدود شدن سایت «نپستر» به حکم دادگاه، شرکت روکسیو در سال ۲۰۰۲ این شرکت ورشکست شده را خریداری کرد و آن را به یک مرکز دانلود قانونی و پولی ترانه های موسیقی از اینترنت بدل نمود. [ ۲]
در ماه آوریل سال ۲۰۰۰ نماینده حقوقی گروه متالیکا اولین شکایت از نپستر را تقدیم قاضی دادگاه فدرال آمریکا کرد[ ۳] . و از این تاریخ به بعد از نپستر شکایت های فراوانی شد. بعد از یک دوره طولانی دعوای حقوقی با آنها، خدمات نپستر در ژوئیه ۲۰۰۱ متوقف شد. فعالیت نپستر کمی بعد به صورت قانونی مجدداً از سر گرفته شد. [ ۴]
• وب گاه نپستر
wiki: نپستر