نپار

لغت نامه دهخدا

نپار. [ ن َ ] ( اِ ) در مازندران ، تختی با پایه بسیار بلند چون بالاخانه ای که با پله های چوبین بر آن بالا روند. نفار. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

در مازندران : تختی یا پایه بسیار بلند چون بالا خانه ای که با پله های چوبین بر آن بالا روند نفار .

گویش مازنی

/nepaar/ تالار چوبی - ساختمان کلبه ای که در ارتفاع و روی پایه های چوبی سازند تا از گرما و پشه در امان باشند

پیشنهاد کاربران

بپرس