ایل لر، از گروه چهاربنیچۀ ایل جاکی، از ایلات کهکیلویه، مرکب از طوایف مختلف. محل سکونت طوایف نویی در منطقه ای از بلاد رون و شاپور واقع بود که به نام آنان، نویی نامیده می شد. این محل میان شمال و مشرق بهبهان واقع است. کرسی و خان نشین ناحیۀ نویی قصبۀ پیلی بود. نویی ها در قرون ۱۲ـ۱۳ق از ایلات نیرومند کهکیلویه به شمار می آمدند و کلانتران آن بر تمام ایلات چهاربنیچه و حتی ایلات جاکی برتری و ریاست داشتند. این خوانین از تیرۀ محمودشاهی بودند. هادی خان نویی، در اواخر دورۀ زندیه، کلانتر ایل نویی بود. فرزندش محمدشفیع خان در دورۀ فتحعلی شاه به ریاست تمام ایلات چهاربنیچه رسید. محمدعلی خان و محمدباقرخان پس از او به ترتیب کلانتران ایل نویی شدند. محمدباقرخان در ۱۲۶۶ق بر ضد عباسقلی خان لاریجانی، حاکم بهبهان، شورید، اما پس از یک دوره جنگ و محاصره، مغلوب شد و در زندان بهبهان به قتل رسید. قدرت و نفوذ ایل نویی و کلانتران ایل در سال های ریاست آقاخان نویی زایل شد و براثر ناتوانی های او، بسیاری از نویی ها به میان ایلات دیگر رفتند. عباس خان نویی در آخرین سال های سلطنت ناصرالدین شاه، کلانتر باقی ماندگان ایل نویی بود. امروزه هیچ نشانه ای از وضع مستقل ایل نویی دیده نمی شود.
wikijoo: نویی