نویه

معنی انگلیسی:
whine

لغت نامه دهخدا

نویه. [ ی َ / ی ِ ] ( اِ ) شاخ تر و تازه را گویند که از درخت رسته باشد. ( از برهان ) ( از آنندراج ). سرع. ( برهان قاطع ) ( السامی ). سرعوع. ( السامی ). || رطوبت و تری که در درختان است. ( ناظم الاطباء ). || نوحه. ( فرهنگ اسدی نخجوانی ،از یادداشت مؤلف ). فریاد و فغان و زاری و ناله. ( از ناظم الاطباء ) :
گوش تو سال و مه به رود و سرود
نشنوی نویه خروشان را .
رودکی ( یادداشت مؤلف ).
نویه. [ی ِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان سرچهان بخش بوانات و سرچهان شهرستان آباده ، در 85 هزارگزی جنوب شرقی سوریان و 9 هزارگزی جاده شیراز به اصفهان ، در منطقه کوهستانی سردسیری واقع است و 350 تن سکنه دارد. آبش ازقنات ، محصولش غلات و حبوبات و انگور، شغل مردمش زراعت و قالی بافی است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7 ).

پیشنهاد کاربران

نویه همان نوحه و نوحه خوانی از بن نیوه هست
در برخی گویش ها نوه = فرزند فرزند
را گویند
چنانکه در زیر یکی از عکس های قاجاری که این روزها در فضای مجازی دیدم این کاربرد آمده بود
و با معنای شاخه نورسته هم همخوانی دارد، یعنی فرزند شاخه ای است که تنومند شده و نوه= نویه شاخه ای است نو رسته که از شاخه تنومند پیشین رُسته است
روستای مانند شهر کوفه . ترس از مرده

بپرس