نویل چمبرلن ( به انگلیسی: Neville Chamberlain ) ؛ ۱۸ مارس ۱۸۶۹ – ۹ نوامبر ۱۹۴۰ ) بین سال های ۱۹۳۷ و ۱۹۴۰ نخست وزیر بریتانیا بود. چمبرلین به خاطر سیاست خارجی اش، و به ویژه برای امضای توافقنامه مونیخ در سال ۱۹۳۸، شناخته شده است. با این حال، زمانی که آدولف هیتلر به لهستان حمله کرد، بریتانیا در ۳ سپتامبر ۱۹۳۹ جنگ با آلمان را اعلام کرد و چمبرلین انگلیس را در هشت ماه اول جنگ جهانی دوم رهبری کرد.
... [مشاهده متن کامل]
در خانواده ای سیاست پیشه به دنیا آمده بود، پدرش عهده دار سمت های مهمی در دولت بریتانیا بود و برادرش، آستین چمبرلن، که در سال ۱۹۲۵ جایزه صلح نوبل گرفته بود، سال ها وزیر امور خارجه بریتانیا بود و خودش نیز پیش از نخست وزیری سال ها نماینده پارلمان و وزیر بود.
عمده شهرت وی به دلیل امضا توافقنامه مونیخ بود. او که جنگ پر تلفات جهانی اول را به چشم دیده بود، بر این باور بود که با سازش با آدولف هیتلر می توان از بروز یک جنگ دیگر جلوگیری کرد.
برمبنای همین باور در ۲۹ سپتامبر ۱۹۳۸ توافقنامه مونیخ را با هیتلر امضاء کرد که به موجب آن بریتانیا و فرانسه، در غیاب نمایندگان جمهوری چک اسلوواکی، پذیرفتند که منطقه سودتنلند چک به آلمان هیتلری واگذار شود. او با این کار می پنداشت که به صلح دست یافته است. با زیاده طلبی های هیتلر که اوج آن در تصرف باقی مانده چکسلواکی بود، او به اشتباه بودن سیاست مماشات پی برد؛ بنابراین پس از حمله آلمان به لهستان، خواهان دفاع بریتانیا از لهستان و ورود بریتانیا به جنگ با آلمان نازی شد. پس از شکست متحدین در نروژ، در ۱۰ مه ۱۹۴۰ او از نخست وزیری کناره گرفت و وینستون چرچیل جایگزین او شد.
او در ابتدا عضو کابینه جنگ ( War Cabinet ) چرچیل بود و در غیاب چرچیل جلسات آن را اداره می کرد اما سپس به علت بیماری از این سمت کناره گرفت. او شش ماه پس از کناره گیری از نخست وزیری، به علت سرطان درگذشت. او ابتدا در بریتانیا خوشنام بود اما کتابهایی همچون «مردان مجرم» ( منتشره به سال ۱۹۴۰ ) و شکل گیری توفان ( Gathering Storm ) چرچیل، منتشره به سال ۱۹۴۸، او را به سهل انگاری در آماده کردن بریتانیا برای جنگ و کوتاه آمدن در برابر هیتلر متهم کردند.
چمبرلین عموماً در انظار عمومی با خود چتری حمل می کرد که باعث شده به او لقب مرد چتردار ( Umbrella Man ) داده شود.
... [مشاهده متن کامل]
در خانواده ای سیاست پیشه به دنیا آمده بود، پدرش عهده دار سمت های مهمی در دولت بریتانیا بود و برادرش، آستین چمبرلن، که در سال ۱۹۲۵ جایزه صلح نوبل گرفته بود، سال ها وزیر امور خارجه بریتانیا بود و خودش نیز پیش از نخست وزیری سال ها نماینده پارلمان و وزیر بود.
عمده شهرت وی به دلیل امضا توافقنامه مونیخ بود. او که جنگ پر تلفات جهانی اول را به چشم دیده بود، بر این باور بود که با سازش با آدولف هیتلر می توان از بروز یک جنگ دیگر جلوگیری کرد.
برمبنای همین باور در ۲۹ سپتامبر ۱۹۳۸ توافقنامه مونیخ را با هیتلر امضاء کرد که به موجب آن بریتانیا و فرانسه، در غیاب نمایندگان جمهوری چک اسلوواکی، پذیرفتند که منطقه سودتنلند چک به آلمان هیتلری واگذار شود. او با این کار می پنداشت که به صلح دست یافته است. با زیاده طلبی های هیتلر که اوج آن در تصرف باقی مانده چکسلواکی بود، او به اشتباه بودن سیاست مماشات پی برد؛ بنابراین پس از حمله آلمان به لهستان، خواهان دفاع بریتانیا از لهستان و ورود بریتانیا به جنگ با آلمان نازی شد. پس از شکست متحدین در نروژ، در ۱۰ مه ۱۹۴۰ او از نخست وزیری کناره گرفت و وینستون چرچیل جایگزین او شد.
او در ابتدا عضو کابینه جنگ ( War Cabinet ) چرچیل بود و در غیاب چرچیل جلسات آن را اداره می کرد اما سپس به علت بیماری از این سمت کناره گرفت. او شش ماه پس از کناره گیری از نخست وزیری، به علت سرطان درگذشت. او ابتدا در بریتانیا خوشنام بود اما کتابهایی همچون «مردان مجرم» ( منتشره به سال ۱۹۴۰ ) و شکل گیری توفان ( Gathering Storm ) چرچیل، منتشره به سال ۱۹۴۸، او را به سهل انگاری در آماده کردن بریتانیا برای جنگ و کوتاه آمدن در برابر هیتلر متهم کردند.
چمبرلین عموماً در انظار عمومی با خود چتری حمل می کرد که باعث شده به او لقب مرد چتردار ( Umbrella Man ) داده شود.
