نویدن


معنی انگلیسی:
vibrate

لغت نامه دهخدا

نویدن. [ ن َ دَ ] ( مص ) زاری کردن. نالیدن . ( برهان قاطع ) :
کنون زود پیرایه بگشا و رو
به پیش پدر بس بزاری بنو.
فردوسی.
ز درد دل آن شب بدانسان نوید
که از ناله اش هیچکس نغنوید.
لبیبی.
نوان از نود شد کز او برگذشت
ز درد گذشته نود می نود.
ناصرخسرو.
اکنون ز مفلسی چه نوی چندین
بر درد مالی و غم مغبونی.
ناصرخسرو ( دیوان چ مینوی - محقق ص 381 ).
چنان در هجر او شبها نویده
که خلق از ناله او نغنویده.
ناصر بجه.
|| جنبیدن. حرکت کردن. ( برهان قاطع ) :
قدح به کار نیاید به رطل و باطیه خور
چنانکه گر بخرامی نه می نوی بخزی.
منوچهری.
|| جنبش جهودانه باشد . ( حاشیه فرهنگ اسدی نخجوانی ). جنبش چون جهودان. ( صحاح الفرس ). چون ناو ایستاده به چپ و راست متمایل شدن. ناویدن. جنبیدن به سوی چپ و راست در حال ایستادگی مانند کشتی ایستاده نوسان داشتن. ( از یادداشتهای مؤلف ). لرزیدن. ( برهان قاطع ) :
نال دمیده بسان سوسن آزاد
بنده بر آن نال نال وار نویده .
عماره ( از فرهنگ اسدی ).
راه دین رو که راه دین چو روی
همچو شاخ از برهنگی ننوی.
سنائی.
از بهر خوشه ای را بسیار
بر خویشتن چو نال نویده.
مسعودسعد ( فرهنگ خطی ).
ابری که زو گوهر بود با دست او بر خود نود
باشد خجل گرچه بود هر دو جهانش یک عطا.
جمال الدین اشهری ( از فرهنگ نظام ).

فرهنگ فارسی

نالیدن، زاری کردن، لرزیدن، جنبیدن، دونده، چابک
( مصدر ) نالیدن زاری کردن : (( اکنون ز مفلسی چه نوی چندین بر در دمانی و غم مغبونی ? ) ) ( ناصر خسرو . ۴۷۴ )

فرهنگ معین

(نَ دَ ) (مص ل . ) ۱ - نالیدن ، زاری کردن . ۲ - جنبیدن ، لرزیدن .

فرهنگ عمید

زاری کردن، نالیدن: کنون زود پیرایه بگشای و رو / به پیش پدر رو به زاری بنو (فردوسی: ۱/۲۲۰ ).
لرزیدن، جنبیدن.

پیشنهاد کاربران

منبع. عکس فرهنگ ریشه واژگان فارسی دکتر علی نورایی
زبان های ترکی�در چند مرحله بر�زبان فارسی�تأثیر گذاشته است. نخستین تأثیر زبان ترکی بر پارسی، در زمان حضور سربازان تُرک در ارتش�سامانیان�روی داد. پس از آن، در زمان فرمان روایی�غزنویان، �سلجوقیان�و پس از�حملهٔ مغول، تعداد بیشتری�وام واژهٔ�ترکی به زبان فارسی راه یافت؛ اما بیشترین راه یابی واژه های ترکی به زبان فارسی در زمان فرمانروایی�صفویان، که ترکمانان�قزلباش�در تأسیس آن نقش اساسی داشتند، و�قاجاریان�بر ایران بود.
...
[مشاهده متن کامل]

• منابع ها. تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. اول و دوم، انتشارات ققنوس، ۱۳۷۴
• تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. سوم، انتشارات بدیهه، ۱۳۷۴
• حسن بیگ روملو، �احسن التواریخ� ( ۲ جلد ) ، به تصحیح�عبدالحسین نوایی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹. ( مصحح در پایان جلد اول شرح مفصل و سودمندی از فهرست لغات�ترکی�و�مغولی�رایج در متون فارسی از سده هفتم به بعد را نوشته است )
• فرهنگ فارسی، محمد معین، انتشارات امیر کبیر، تهران، ۱۳۷۵
• غلط ننویسیم، ابوالحسن نجفی، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، ۱۳۸۶
• فرهنگ کوچک زبان پهلوی، دیوید نیل مکنزی، ترجمه مهشید فخرایی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ۱۳۷۹

نویدننویدننویدننویدن
منبع. عکس فرهنگ ریشه های هندواروپایی زبان فارسی
نویدننویدننویدننویدن
چم درست این واژه در زمان ساسانیان `اعلام کردن` بوده که از فعل نوستن می آمده که بسیار شایسته ی بکار گیری بجای واژه ی عربی اعلام کردنه
او نوست که میخواهد برود ( اعلام کرد که میخواهد برود )
همچنین واژه نوید هم از ریشه ی همین واژه ی نوستنه
نویدن معنی جنبیدن پشت سر هم نیز میدهد. همچون در نوسان، جنبش رفت و برگشتی مانند ناو

بپرس