نُوَیْحی، محمّد (۱۹۱۷ـ۱۹۸۰)
منتقد ادبی و استاد دانشگاه مصری. چهار سال در دپارتمان ادبیات عربی دانشگاه مصر، مقرّب و تحت حمایت طه حسین بود. در ۱۹۴۲ از دانشگاه لندن دکتری گرفت و در ۱۹۴۳ همان جا مدّرس موقت شد. در ۱۹۴۷ به سودان رفت و در دانشگاه خارطوم به کار پرداخت. تا ۱۹۵۶ در این دانشگاه بود و سه کتاب، ازجمله فرهنگ ناقد ادبی (۱۹۴۷)، در همین دوره منتشر کرد و در این اثر به اعتقاد او کسی در نقد ادبیات مدرن عربی موفق است که در علوم جدید، و از آن میان روان شناسی، متبحر باشد. در نَفسیّات ابونواس (۱۹۵۳) رابطۀ بین روان شناسی و ادبیات را، با بهره گیری از روان کاوی به منظور شناخت شخصیت ابونواس، بررسی می کند. نویحی به سرعت منتقدی متنفذ و پیش گام در روش های نقد شد که با مخالفت هایی نیز مواجه بود. حامی او طه حسین از وی با این استدلال که نمی توان روان شناسی را در تحلیل شخصیت شاعران قدیم، چون ابونواس، به کار بست انتقاد کرد. نویحی به مصر بازگشت و در دانشگاه امریکایی قاهره به تدریس مشغول شد. از مهم ترین مدافعان شعر آزاد بود و صورت های نوین را تنها راه احیای شعر عربی می داند.
منتقد ادبی و استاد دانشگاه مصری. چهار سال در دپارتمان ادبیات عربی دانشگاه مصر، مقرّب و تحت حمایت طه حسین بود. در ۱۹۴۲ از دانشگاه لندن دکتری گرفت و در ۱۹۴۳ همان جا مدّرس موقت شد. در ۱۹۴۷ به سودان رفت و در دانشگاه خارطوم به کار پرداخت. تا ۱۹۵۶ در این دانشگاه بود و سه کتاب، ازجمله فرهنگ ناقد ادبی (۱۹۴۷)، در همین دوره منتشر کرد و در این اثر به اعتقاد او کسی در نقد ادبیات مدرن عربی موفق است که در علوم جدید، و از آن میان روان شناسی، متبحر باشد. در نَفسیّات ابونواس (۱۹۵۳) رابطۀ بین روان شناسی و ادبیات را، با بهره گیری از روان کاوی به منظور شناخت شخصیت ابونواس، بررسی می کند. نویحی به سرعت منتقدی متنفذ و پیش گام در روش های نقد شد که با مخالفت هایی نیز مواجه بود. حامی او طه حسین از وی با این استدلال که نمی توان روان شناسی را در تحلیل شخصیت شاعران قدیم، چون ابونواس، به کار بست انتقاد کرد. نویحی به مصر بازگشت و در دانشگاه امریکایی قاهره به تدریس مشغول شد. از مهم ترین مدافعان شعر آزاد بود و صورت های نوین را تنها راه احیای شعر عربی می داند.
wikijoo: نویحی،_محمد_(۱۹۱۷ـ۱۹۸۰)