نوکُنفوسیوس باوَری (neo-Confucianism)
واکنش فکری فعالانۀ حکیمان کنفوسیوسی دربرابر آیین های بودایی و دائویی که از عهد سونگ (۹۶۰ـ۱۱۲۶م) آغاز شد. جهان شناسی و فلسفۀ آن را چو تون ئی (۱۰۱۷ـ۱۰۷۳) پی افکند. او همۀ واقعیت (نیروهای دوگانۀ یین و یانگ، عناصر پنج گانه و به طریق اولی کلیۀ اشکال حیات) را منبعث از یک مبدأ غایی می دید که نام آن را ووچی (ناموجود اول) نهاد. دو اندیشمند برجستۀ دیگر نیز در گسترش تعالیم آن کوشیدند. پرنفوذترین ایشان چوشی (۱۱۳۰ـ۱۲۰۰م) بود که نمایندۀ عمدۀ «مکتب اصل» شد، مکتبی که سعی در اِعمال الگوی چو تون ئی در مورد همۀ پدیده ها برای تحقیق در خواص و غایات آن ها داشت و همواره به دنبال تقلیل آن ها به عناصر اولیۀ اصل بنیادین (لی) و نیروی بنیادین (چی) بود. چو شی آثار فراوان به ویژه در باب جهان شناسی و ای چینگ به رشتۀ تحریر درآورد. اندیشمند دیگر لو چیو یوان (۱۱۳۹ـ۱۱۹۳) بود که سنت «مکتب ذهن» را پایه گذاشت. این مکتب به درون متمایل بود و در ذهن و فرد انسان عالم صغیری می جست که با مراقبه قابل پالایش بود. نیز ← کنفوسیوس، آیین
واکنش فکری فعالانۀ حکیمان کنفوسیوسی دربرابر آیین های بودایی و دائویی که از عهد سونگ (۹۶۰ـ۱۱۲۶م) آغاز شد. جهان شناسی و فلسفۀ آن را چو تون ئی (۱۰۱۷ـ۱۰۷۳) پی افکند. او همۀ واقعیت (نیروهای دوگانۀ یین و یانگ، عناصر پنج گانه و به طریق اولی کلیۀ اشکال حیات) را منبعث از یک مبدأ غایی می دید که نام آن را ووچی (ناموجود اول) نهاد. دو اندیشمند برجستۀ دیگر نیز در گسترش تعالیم آن کوشیدند. پرنفوذترین ایشان چوشی (۱۱۳۰ـ۱۲۰۰م) بود که نمایندۀ عمدۀ «مکتب اصل» شد، مکتبی که سعی در اِعمال الگوی چو تون ئی در مورد همۀ پدیده ها برای تحقیق در خواص و غایات آن ها داشت و همواره به دنبال تقلیل آن ها به عناصر اولیۀ اصل بنیادین (لی) و نیروی بنیادین (چی) بود. چو شی آثار فراوان به ویژه در باب جهان شناسی و ای چینگ به رشتۀ تحریر درآورد. اندیشمند دیگر لو چیو یوان (۱۱۳۹ـ۱۱۹۳) بود که سنت «مکتب ذهن» را پایه گذاشت. این مکتب به درون متمایل بود و در ذهن و فرد انسان عالم صغیری می جست که با مراقبه قابل پالایش بود. نیز ← کنفوسیوس، آیین
wikijoo: نوکنفوسیوس_باوری