واژه ی �نوکر� در فارسی ریشه ای تاریخی دارد که به دوره های اوستایی و پهلوی برمی گردد، اما توضیح دقیق آن کمی پیچیده است و نیاز به بررسی ریشه شناسی دارد. قدم به قدم بررسی کنیم:
- - -
🧬 ریشه شناسی واژه ی �نوکر�
... [مشاهده متن کامل]
۱. در زبان اوستایی
در اوستایی، واژه ای با معنای �انجام دهنده ی کار� یا �خدمتکار� وجود داشته است. این واژه از ریشه ی فعل kar - به معنای �کردن� یا �عمل کردن� گرفته شده است. بنابراین کاربرد آن در اوستایی اشاره به فردی دارد که کاری را انجام می دهد یا خدمت می کند.
۲. در زبان پهلوی ( فارسی میانه )
در فارسی میانه یا پهلوی، واژه ی �نوکر� به صورت nūkar یا nuγkar وجود داشته است و معنای �خدمتکار� یا �کسی که خدمت می کند� را داشته است. این واژه از دو بخش تشکیل شده است:
nū / nu: در این ترکیب بیشتر نقش پیشوندی دارد و به معنای �انجام دهنده� یا �عامل� است.
kar: ریشه ای ایرانی با معنای �کردن� یا �عمل کردن�.
ترکیب این دو بخش در پهلوی به معنای �انجام دهنده ی کار� یا �خدمتکار� بوده است.
۳. در زبان فارسی نو
در فارسی نو، واژه ی �نوکر� معنای اصلی خود را حفظ کرده است و به معنای �خدمتکار� یا �کسی که کار دیگری را انجام می دهد� استفاده می شود. این انتقال معنا از اوستایی و پهلوی به فارسی نو نشان دهنده ی پیوستگی معنایی و تاریخی واژه است.
- - -
📚 منابع معتبر کتابی برای مطالعه بیشتر
1. نیکلسون، هیلاری. A Concise Pahlavi Dictionary, Oxford University Press, 1974.
2. Windfuhr, G. L. Iranian Languages, Routledge, 2009.
3. MacKenzie, D. N. A Concise Pahlavi Dictionary, London: Oxford University Press, 1961.
4. Gray, Louis H. Avestan Grammar, London: Oxford University Press, 1925.
5. Frye, R. N. The History of Ancient Iran, New York: C. H. Beck, 1984.
- - -
نوکر: خادم و خدمتگزار بی جیره و مواجب، کسی که در قبال خدمات خود هیچ مزدی دریافت نمی کند.
چاکر: خادم و خدمتگزاری که در قبال خدمات خود مزد دریافت می کند.
نوکر قبیله ات خواهی شد بی انکه حکومت کنی
علیرغم جستجوی زیاد در فرهنگ لغت های فارسی، ریشه ای برای این واژه نیافتم. اما با استناد به زبان کوردی، می توان معنی ذیل را متصور شد.
* نوکر : در حالت فاعلی به معنی نو کننده می باشد که مجاز از کسی بوده که کار تمیز کردن و مجازا نو کردن رو انجام میده.
نوکر کلمه ای تورکی است که به معنی خدمه می باشد لغتنامه شاهمرسی
بنده چیزی که پایین نوشتم اشتباه هست در کتاب فرهنگ فارسی یافرهنگ عمید نگفته این واژه مغولی هست بازهم می گویم چیز ی که نوشتم صد در صد اشتباه هست چون واژه نوکر یک واژه فارسی هست
منبع. عکس فرهنگ پاشنگ
... [مشاهده متن کامل]
واژه نوکر از ریشه ی واژه ی نوکار فارسی هست خود این واژه از دو واژه ی نو و کار فارسی درست شده است
واژه نوکر
معادل ابجد 276
تعداد حروف 4
تلفظ no[w]kar
نقش دستوری اسم
ترکیب ( اسم ) [مغولی] ‹نوکار›
مختصات ( نُ کَ ) ( ص . )
آواشناسی nowkar
الگوی تکیه WS
شمارگان هجا 2
منبع فرهنگ فارسی عمید
Valet
Servant
lackey
دوست گرامی واژه لر درست هست نه لور لطفا گویش خودتون رو واسه خودتون داشته باشید
واژه ی نوکر با واژه پهلویک چاکر cakar به معنای خدمتکار با واژه لوری - کوردی چوکره co - ke - rah به معنای پسرک و واژه هندیchokra - छोकरा به معنای پسر ( پادو ) boy ( slave ) همریشه است همانطور که در عرب واژه غلام در دو معنای پسر و پادو به کار میرود.
منبع : http://parsicwords. mihanblog. com/
چاکر ، غلام ، برده ، رهی
نوکر از ریشه "نوکار" است به معنی کسی که تازه کار است و زیاد در کارهای فنی سررشته ندارد و کارهای سطح پایین را به او می سپارند.
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ١٢)