نوک نهنگ ژینکودندان آب بازی عضو سرده میان دندان ها است که در آب های اقیانوس هند و جنوب اقیانوس آرام زندگی می کند. نام «ژینکودندان» از آن رو به این نهنگ گفته می شود که دندان های عاجی نامعمول به شکل برگ های درخت ژینکو دارد.
... [مشاهده متن کامل]
بدن نوک نهنگلن ژینکودندان از بدن دیگر اعضای میان دندان ها مقاوم تر است ولی ظاهرشان همانند آن ها است. فک در میانه خود شیبی به سوی بالا پیدا می کند که دو دندان عاج برگ - شکل را جای می دهد. بر خلاف دیگر گونه هایی چون نوک نهنگ بلنویل و نوک نهنگ پهن دندان، دو دندان عاج روی پوزه قرار نمی گیرند. طول نوک متوسط است.
رنگ بدن در نرها خاکستری تیره است با سایه های سفید در نیمه جلویی نوک و دور سر و خال های کوچک سفید در انتهای دم. ماده ها بدنی به رنگ خاکستری روشن تر دارند. هر دو جنس طولی برابر ۴٫۹ متر پیدا می کنند. آن ها در هنگام تولد طولی برابر ۲٫۴ متر دارند.
احتمال می رود که نبردهای میان نرها در این نوک نهنگ ها وجود نداشته باشد چرا که نرهای این گونه هیچ زخمی بر بدن خود ندارند. غذای این نهنگ ها را ماهی مرکب تشکیل می دهد.
کمتر از ۲۰ بار به ساحل افتادن این گونه در کرانه های ژاپن، کالیفرنیا، جزایر گالاپاگوس، زلاندنو، سری لانکا، نیو ساوت ولز، مالدیو، تنگه مالاکا گزارش شده است. گستره این نوک نهنگ آب های گرم و استوایی اقیانوس های هند و آرام است. تاکنون جمعیت جهانی این جانور تخمین زده نشده است.
• «اطلاعات نوک نهنگ ژینکودندان در کنوانسیون جانوران مهاجر». بایگانی شده از اصلی در ۲۱ مارس ۲۰۱۲. دریافت شده در ۲۷ اکتبر ۲۰۱۱.
• «عکس ها و فیلم هایی از نوک نهنگ ژینکودندان». ARKive. بایگانی شده از اصلی در ۳۰ مه ۲۰۱۱. دریافت شده در ۲۷ اکتبر ۲۰۱۱.
... [مشاهده متن کامل]
بدن نوک نهنگلن ژینکودندان از بدن دیگر اعضای میان دندان ها مقاوم تر است ولی ظاهرشان همانند آن ها است. فک در میانه خود شیبی به سوی بالا پیدا می کند که دو دندان عاج برگ - شکل را جای می دهد. بر خلاف دیگر گونه هایی چون نوک نهنگ بلنویل و نوک نهنگ پهن دندان، دو دندان عاج روی پوزه قرار نمی گیرند. طول نوک متوسط است.
رنگ بدن در نرها خاکستری تیره است با سایه های سفید در نیمه جلویی نوک و دور سر و خال های کوچک سفید در انتهای دم. ماده ها بدنی به رنگ خاکستری روشن تر دارند. هر دو جنس طولی برابر ۴٫۹ متر پیدا می کنند. آن ها در هنگام تولد طولی برابر ۲٫۴ متر دارند.
احتمال می رود که نبردهای میان نرها در این نوک نهنگ ها وجود نداشته باشد چرا که نرهای این گونه هیچ زخمی بر بدن خود ندارند. غذای این نهنگ ها را ماهی مرکب تشکیل می دهد.
کمتر از ۲۰ بار به ساحل افتادن این گونه در کرانه های ژاپن، کالیفرنیا، جزایر گالاپاگوس، زلاندنو، سری لانکا، نیو ساوت ولز، مالدیو، تنگه مالاکا گزارش شده است. گستره این نوک نهنگ آب های گرم و استوایی اقیانوس های هند و آرام است. تاکنون جمعیت جهانی این جانور تخمین زده نشده است.
• «اطلاعات نوک نهنگ ژینکودندان در کنوانسیون جانوران مهاجر». بایگانی شده از اصلی در ۲۱ مارس ۲۰۱۲. دریافت شده در ۲۷ اکتبر ۲۰۱۱.
• «عکس ها و فیلم هایی از نوک نهنگ ژینکودندان». ARKive. بایگانی شده از اصلی در ۳۰ مه ۲۰۱۱. دریافت شده در ۲۷ اکتبر ۲۰۱۱.
