نوک نهنگ انتیل

نوک نهنگ آنتیل. نوک نهنگ آنتیل، که با نام های نوک نهنگ ژراوه و نوک نهنگ گلف استریم و نوک نهنگ اروپایی نیز خوانده می شود، از نوک نهنگان ساکن اقیانوس اطلس و آمریکای شمالی است. نام علمی این گونه ( M. europaeus ) اشاره به زیستگاه آن دارد.
نوک نهنگ آنتیل بزرگ جثه ترین نهنگ نوک دندان است و بدنی به نسبت باریک و کشیده دارد. سر آن کوچک است و ملون اندکی به جلو برآمدگی دارد. خط دهانی آشکارا صاف است و در نرها در انتها به دو دندان می رسد که به سختی دیده می شوند.
رنگ بدن خاکستری تیره در بالا و خاکستری در زیر است. ماده ها گاه الگوهای روشن تری در کنار اندام های تناسلی و سر دارند و نیز حلقه سیاهی دور چشمانشان را می پوشاند. میانگین طول نرها ۴٫۵ متر است و کمینه طول ماده ها ۵٫۲ متر. وزن این نهنگ ها احتمالاً به بیش از ۱۲۰۰ کیلوگرم می رسد. بچه ها در هنگام به دنیا آمدن طولی برابر ۲٫۱ متر دارند.
از روی نمونه های به ساحل افتاده می توان فهمید که این نوک نهنگان در گروه های با تعداد کم زندگی می کنند. آن ها همچنین از ماهی مرکب تغذیه می کنند.
نوک نهنگ آنیتل برای نخستین بار در انگلستان دیده شد. این آب باز در مناطق دیگری از جهان از جمله ایرلند و جزایر قناری و غرب آفریقا و جزیره اسنشن دیده شده است.
• «اطلاعات نوک نهنگ آنتیل در کنوانسیون جانوران مهاجر». بایگانی شده از اصلی در ۱۲ مارس ۲۰۱۷. دریافت شده در ۲۹ اکتبر ۲۰۱۱.
• «فیلم ها و عکس هایی از نوک نهنگ آنتیل». ARKive. بایگانی شده از اصلی در ۳۱ اکتبر ۲۰۱۱. دریافت شده در ۲۹ اکتبر ۲۰۱۱.