نوژنده

لغت نامه دهخدا

نوژنده. [ ن َ / نُو ژَ دَ / دِ ] ( ص ) بر وزن ارزنده ، مؤثر. اثرکننده. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ). کسی یا چیزی که سبب می شود مر حصول امری را. ( ناظم الاطباء ). از مجعولات دساتیر است. رجوع به فرهنگ دساتیر ص 271 شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس