نوهرن

نوهَرُن - واژه فارسی میانه ساسانی ( پارسیگ، پارسیک )
هَرُن: کیسه، جیب - اَنبان، خیک، مَشک
معنی: مرد دَچی خور، مَخور، چیزی از مردان نوکیسه، تازه بمال و دارایی رسیده -
نودولت، نوکیسه، تازه به دوران رسیده، ندید بدید ( ترکی: گور مَمیش ) ، شالپا!