نونوس پانوپلیسی ( زبان یونانی: Νόννος ὁ Πανοπολίτης؛ به انگلیسی: Nonnus of Panopolis ) برجسته ترین شاعر حماسی یونانی عصر امپراتوری روم بود. [ ۱] او اهل پانوپولیس ( اخمیم ) در ثباید مصر بود و احتمالاً در قرن پنجم میلادی می زیسته است. او به عنوان سراینده دیونیسیاکا، داستان حماسی خدای دیونیسوس و متابول، تفسیر انجیل یوحنا، شناخته می شود. حماسه دیونیسیاکا زندگی دیونیسوس، لشکرکشی او به هند و بازگشت پیروزمندانه اش را توصیف می کند. این کتاب به زبان یونانی هومری و با هگزامتر داکتیلیک نوشته شده است و از ۴۸ کتاب در ۲۰۴۲۶ سطر تشکیل شده است.
اثر اصلی نونوس حماسه ۴۸ کتابی دیونیسیاکا است که طولانی ترین شعر باقی مانده از اروپای دوران باستان است. [ ۲] این اثر دارای ۲۰۴۲۶ سطر است که به هگزامتر داکتیلیک و هومریک سروده شده است، که موضوع اصلی آن زندگی دیونیسوس، لشکرکشی او به هند و بازگشت پیروزمندانه اوست. قدمت این شعر به قرن پنجم می رسد. در ابتدا از کیفیت ادبی ضعیفی برخوردار است، اما انبوهی از نوشته های اخیر ( به ویژه در نسخه و تفسیر شعر در ۱۸ جلد آخر ) نشان دهنده مهارت ادبی کاملی است، حتی با وجود زیاده روی باروک در آن که ظاهراً یک امر اکتسابی بوده. توجه به شعر او از سوی یک خواننده مدرن این گونه جلب می شود که: او با نوشتن در قالب هگزامتر نسبت بیشتری از داکتیل ها و حذف کمتری نسبت به شاعران پیشین استفاده می کند. به علاوه استفاده ظریف از ردیف و قافیه به شعر او حالت موسیقایی منحصربه فردی می بخشد. اشتباهی که باید تصحیح شود این است که گمان می کنند او باید هنگام نوشتن شعر پاگان بوده باشد: اما پرداختن به اسطوره برای داستان سرایی از دوره هلنیستی رایج بوده است و نونوس آیین پاگان را که جوهره بت پرستی اصیل بود نادیده می گیرد.
تفسیر انجیل یوحنا نیز از آثار باقی مانده نونوس است. زمان نگارش آن محل بحث است: به نظر می رسد تحلیل های متنی نشان می دهد که پیش از دیونیسیاکا بوده است، درحالی که برخی از محققان بعید می دانند که یک مسیحی مسلمان شده این همه کار را به مضامین پاگانی دیونوسیاکا اختصاص داده باشد. [ ۳] [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاثر اصلی نونوس حماسه ۴۸ کتابی دیونیسیاکا است که طولانی ترین شعر باقی مانده از اروپای دوران باستان است. [ ۲] این اثر دارای ۲۰۴۲۶ سطر است که به هگزامتر داکتیلیک و هومریک سروده شده است، که موضوع اصلی آن زندگی دیونیسوس، لشکرکشی او به هند و بازگشت پیروزمندانه اوست. قدمت این شعر به قرن پنجم می رسد. در ابتدا از کیفیت ادبی ضعیفی برخوردار است، اما انبوهی از نوشته های اخیر ( به ویژه در نسخه و تفسیر شعر در ۱۸ جلد آخر ) نشان دهنده مهارت ادبی کاملی است، حتی با وجود زیاده روی باروک در آن که ظاهراً یک امر اکتسابی بوده. توجه به شعر او از سوی یک خواننده مدرن این گونه جلب می شود که: او با نوشتن در قالب هگزامتر نسبت بیشتری از داکتیل ها و حذف کمتری نسبت به شاعران پیشین استفاده می کند. به علاوه استفاده ظریف از ردیف و قافیه به شعر او حالت موسیقایی منحصربه فردی می بخشد. اشتباهی که باید تصحیح شود این است که گمان می کنند او باید هنگام نوشتن شعر پاگان بوده باشد: اما پرداختن به اسطوره برای داستان سرایی از دوره هلنیستی رایج بوده است و نونوس آیین پاگان را که جوهره بت پرستی اصیل بود نادیده می گیرد.
تفسیر انجیل یوحنا نیز از آثار باقی مانده نونوس است. زمان نگارش آن محل بحث است: به نظر می رسد تحلیل های متنی نشان می دهد که پیش از دیونیسیاکا بوده است، درحالی که برخی از محققان بعید می دانند که یک مسیحی مسلمان شده این همه کار را به مضامین پاگانی دیونوسیاکا اختصاص داده باشد. [ ۳] [ ۴]
wiki: نونوس