نومه

لغت نامه دهخدا

( نومة ) نومة. [ م َ ] ( ع ص ) رجل نومة؛ مرد بی اعتبار گمنام. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). رجوع به نُوَمَة شود. || مرد کندخاطر نادان. ( ناظم الاطباء ). رجوع به نُوَمَة شود.

نومة. [ ن ُ وَ م َ ] ( ع ص ) رجل نومة؛ مردی بی نام.( مهذب الاسماء ). مرد گمنام بی اعتبار. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). نویم. مغفل خامل. ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ). نومَة. ( ناظم الاطباء ). || آنکه خواب بسیار کند. ( مهذب الاسماء ). مرد بسیارخواب. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). کثیرالنوم. ( متن اللغة ) ( اقرب الموارد ). || نادان کندخاطر. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). نومَة. ( ناظم الاطباء ). که در هجوم فتنه بی هیچ اقدامی ساکن است. که از شر غافل است. که درکارها ناتوان است. ( از متن اللغة ). || کسی که مردم نمی دانند چه در خاطر دارد. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

رحل نومه : مردی بی نام ٠ مرد گمنام بی اعتبار ٠ نویم ٠ مغفل خامل ٠ یا آنکه خواب بسیار کند ٠ مرد بسیار خواب ٠ کثیر النوم ٠ یا نادان کند خاطر ٠ نومه ٠ که در هجوم فتنه بی هیچ اقدامی ساکناست ٠ که از شر غافل است که در کارها ناتوان است ٠

گویش مازنی

/noome/ نامه

دانشنامه عمومی

نومه ( به لاتین: Nõmme ) یکی از ناحیه های شهر تالین است. [ ۲]
نومه ۲۸٫۰ کیلومترمربع مساحت و ۳۹٬۵۶۴ نفر جمعیت دارد. [ ۱]
عکس نومهعکس نومهعکس نومهعکس نومهعکس نومهعکس نومه
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس