نومانتیا ( به اسپانیایی: Numancia ) یک سکونتگاه باستانی سلتیبری است که بقایای آن بر روی تپه ای به نام سرو دلا موئلا ( Cerro de la Muela ) در شهرداری فعلی گارای ( سوریا ) ، اسپانیا واقع شده است. [ ۱]
نومانتیا بیشتر به علت ایفا کردن نقشی مهم در جنگ های سلتیبری معروف است. در سال ۱۵۳ قبل از میلاد بود که نومانتیا اولین درگیری جدی خود را با روم تجربه کرد. پس از بیست سال خصومت، در سال ۱۳۳ قبل از میلاد، مجلس سنای روم به اسکیپیو آمیلیانوس آفریکانوس وظیفه نابودی این شهر را داد.
مقالات مرتبط:جنگ های نومانتیا، محاصره نومانتیا
در قدیمی ترین تاریخ ثبت شده نومانتیا یک قلعه واقع بر روی تپه در عصر آهن ( در اصطلاح رومی oppidum ) بود که عبور و مرور از رودخانه دورو ( Duero ) را در این ناحیه کنترل می کرد. پلینی بزرگ آن را شهری از پلندون ها می داند، [ ۲] اما نویسندگان دیگری مانند استرابون و بطلمیوس این شهر را مطعق به مردم آرواکی می دانند. آرواکی ها یک قبیله سلتیبری بودند که از اختلاط ایبری ها و سلت های مهاجر در قرن ششم قبل از میلاد نمود یافتند و در منطقه ای نزدیک نومانتیا و اوکساما سکنی گزیدند.
اولین زدو خورد با روم در سال ۱۵۳ قبل از میلاد زمانی رخ داد که کوئینتوس فولاویوس نوبیلیور سمت کنسولی سنا را بر عهده داشت. نومانتیا تعدادی فراری از شهر سِگِدا را که به قبیله دیگری از سلتیبری به نام بِلی ( Belli ) تعلق داشتند، نجات داد. رهبر بلی ها، کاروس اهل سگدا، موفق شد ارتش رومی را شکست دهد. سپس رومی ها نومانتیا را نیز محاصره کردند و تعداد کمی فیل جنگی نیز در این نبرد به کار گرفتند، اما موفق به فتح این شهر نشدند.
در سال ۱۳۷ قبل از میلاد، ۲۰۰۰۰ سرباز رومی تسلیم سلتیبریان نومانتیا ( جمعیت بین ۴۰۰۰ تا ۸۰۰۰ نفر ) شدند. افسر جوان رومی تیبریوس گراکوس، به عنوان کوئستور، ارتش روم را با امضای یک معاهده صلح با نومانتیایی ها از نابودی نجات داد، اقدامی که فقط از دست یک لگاتوس برمی آمد.
محاصره نهایی نومانتیا در سال ۱۳۴ قبل از میلاد آغاز شد. اسکیپیو آمیلیانوس به فرماندهی ارتشی متشکل از ۳۰۰۰۰ سرباز شهر را محاصره کرد و کمربندی به طول ۹ کیلومتر برپا کرد که توسط برج ها، خندق ها، میله های چوبی و سایر وسایل محاصره پشتیبانی می شد. نومانتیایی ها حاضر به تسلیم نشدند و قحطی به سرعت در شهر گسترش یافت. پس از هشت ماه بیشتر ساکنان تصمیم گرفتند به جای تسلیم و تن دادن به بردگی، دست به خودکشی بزنند. چند صد نفر از ساکنان تصمیم گرفتند شهر را قبل از تسلیم شدن پس از ۱۳ ماه محاصره بسوزانند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنومانتیا بیشتر به علت ایفا کردن نقشی مهم در جنگ های سلتیبری معروف است. در سال ۱۵۳ قبل از میلاد بود که نومانتیا اولین درگیری جدی خود را با روم تجربه کرد. پس از بیست سال خصومت، در سال ۱۳۳ قبل از میلاد، مجلس سنای روم به اسکیپیو آمیلیانوس آفریکانوس وظیفه نابودی این شهر را داد.
مقالات مرتبط:جنگ های نومانتیا، محاصره نومانتیا
در قدیمی ترین تاریخ ثبت شده نومانتیا یک قلعه واقع بر روی تپه در عصر آهن ( در اصطلاح رومی oppidum ) بود که عبور و مرور از رودخانه دورو ( Duero ) را در این ناحیه کنترل می کرد. پلینی بزرگ آن را شهری از پلندون ها می داند، [ ۲] اما نویسندگان دیگری مانند استرابون و بطلمیوس این شهر را مطعق به مردم آرواکی می دانند. آرواکی ها یک قبیله سلتیبری بودند که از اختلاط ایبری ها و سلت های مهاجر در قرن ششم قبل از میلاد نمود یافتند و در منطقه ای نزدیک نومانتیا و اوکساما سکنی گزیدند.
اولین زدو خورد با روم در سال ۱۵۳ قبل از میلاد زمانی رخ داد که کوئینتوس فولاویوس نوبیلیور سمت کنسولی سنا را بر عهده داشت. نومانتیا تعدادی فراری از شهر سِگِدا را که به قبیله دیگری از سلتیبری به نام بِلی ( Belli ) تعلق داشتند، نجات داد. رهبر بلی ها، کاروس اهل سگدا، موفق شد ارتش رومی را شکست دهد. سپس رومی ها نومانتیا را نیز محاصره کردند و تعداد کمی فیل جنگی نیز در این نبرد به کار گرفتند، اما موفق به فتح این شهر نشدند.
در سال ۱۳۷ قبل از میلاد، ۲۰۰۰۰ سرباز رومی تسلیم سلتیبریان نومانتیا ( جمعیت بین ۴۰۰۰ تا ۸۰۰۰ نفر ) شدند. افسر جوان رومی تیبریوس گراکوس، به عنوان کوئستور، ارتش روم را با امضای یک معاهده صلح با نومانتیایی ها از نابودی نجات داد، اقدامی که فقط از دست یک لگاتوس برمی آمد.
محاصره نهایی نومانتیا در سال ۱۳۴ قبل از میلاد آغاز شد. اسکیپیو آمیلیانوس به فرماندهی ارتشی متشکل از ۳۰۰۰۰ سرباز شهر را محاصره کرد و کمربندی به طول ۹ کیلومتر برپا کرد که توسط برج ها، خندق ها، میله های چوبی و سایر وسایل محاصره پشتیبانی می شد. نومانتیایی ها حاضر به تسلیم نشدند و قحطی به سرعت در شهر گسترش یافت. پس از هشت ماه بیشتر ساکنان تصمیم گرفتند به جای تسلیم و تن دادن به بردگی، دست به خودکشی بزنند. چند صد نفر از ساکنان تصمیم گرفتند شهر را قبل از تسلیم شدن پس از ۱۳ ماه محاصره بسوزانند.
wiki: نومانتیا