نوع طبیعی

[ویکی فقه] نوع طبیعی، آن طبیعی است که معروض کلی منطقی واقع می شود و نوع منطقی عارض بر آن می گردد.
نوع که یکی از اقسام کلیات خمس است، همانند خود کلی سه قسم است:۱. نوع منطقی؛۲. نوع عقلی؛۳. نوع طبیعی.
← قسم اول
در "درة التاج" آورده شده: "و بدان که کلی طبیعی یا تمام حقیقت جمله جزئیات باشد که در تحت او است، یا نباشد، و دوم یا داخل باشد یا خارج، و اول نوع طبیعی حقیقی است، و دوم جنس طبیعی اگر او را صلاحیت آن باشد که در جواب ما هو مقول باشد، و… و تعریف اول که نوع طبیعی حقیقی است به آن کنند که او کلی طبیعی است که عارض معقول از او می شود که او را نگویند در جواب ما هو، الا بر بسیاری که مختلف باشند به عدد تنها، چون انسان و معقول ازو با آن چه عارض او می شود نوع عقلی باشد، و عارض، نوع منطقی".
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • شیرازی، قطب الدین، درة التاج (منطق).• ابن سینا، حسین بن عبدالله، الشفا (منطق).• سبزواری، ملاهادی، شرح المنظومة.• فرصت شیرازی، میرزا محمد، اشکال المیزان.• تفتازانی، عبدالله بن شهاب الدین، الحاشیة علی تهذیب المنطق.• قطب الدین رازی، محمد بن محمد، تحریر القواعد المنطقیه فی شرح رسالة الشمسیه.