نوشین باده

لغت نامه دهخدا

نوشین باده. [ شیم ْ دَ / دِ ] ( اِخ ) نام نوائی از موسیقی از مخترعات باربد. ( جهانگیری ). لحن بیست وهشتم است از سی لحن باربد و نام نوائی است از موسیقی. ( برهان قاطع ). در فهرستی که نظامی در خسرو و شیرین برای سی ویک لحن باربدی آورده لحن بیست وچهارم است. ( از حاشیه برهان قاطع چ معین ) :
چو نوشین باده را در پرده بستی
خمار باده دوشین شکستی.
نظامی.

فرهنگ فارسی

در برهان قاطع لحن بیست و ششم از سی لحن باربد دانسته شده است اما به ترتیبی که نظامی در خسرو و شیرین آورده لحن بیست و چهارم از سی و یک لحن باربد است . نظامی گوید : چو نوشین باده را در جام بستی خمار باده دوشین شکستی
۱ - باد. شیرین و گوارا .

فرهنگ عمید

از الحان سی گانۀ باربد: چو نوشین باده را در پرده بستی / خمار بادۀ نوشین شکستی (نظامی۱۴: ۱۸۰ ).

پیشنهاد کاربران

بپرس