فرهنگ اسم ها
معنی: انوشه، جاوید، زنده، شاد، خوشحال، ( = نوشه )، بی مرگ، خرّم، گوارا، ن، ک، خرم، از شخصیتهای شاهنامه، نام دختر بهرام بهرامیان و خواهر نرسی پادشاه ساسانی
برچسب ها: اسم، اسم با ن، اسم دختر، اسم فارسی، اسم تاریخی و کهن
لغت نامه دهخدا
نوسال و نومه آمد و نوروز و نوبهار
نوشه گرفت ملک جهان نوعروس وار.
مظهر ( از جهانگیری ).
نوشه. [ش َ / ش ِ ] ( اِ ) قوس قزح. ( اوبهی ) ( برهان قاطع ) ( حاشیه فرهنگ اسدی نخجوانی ). آزفنداگ. آفنداک. انطلیسون.تیراژه. کمر رستم. کمردون. طوق بهار. سریر. ( یادداشت مؤلف از حاشیه فرهنگ اسدی نخجوانی ) :
از باد کشت بینی چون آب موج موج
وز نوشه ابر بینی چون جزع رنگ رنگ.
خسروانی ( از اوبهی ).
از ژاله روی خوید چو آب است موج موج وز نوشه پشت ابر چو چرخ است رنگ رنگ.
خسروانی ( از فرهنگ خطی ).
|| ( ص ) گوارا. نوش. نوشین : همه هرچه خوردی همه نوشه باد
روان تو را راستی توشه باد.
فردوسی.
گوید کآن می مرانگردد نوشه تا نخورم یاد شهریار عدومال.
منوچهری.
|| مخفف انوشه است. ( برهان قاطع ). جاوید. پایدار. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به شواهد ذیل معنی بعدی شود. || خوش. ( غیاث اللغات ) ( جهانگیری ) ( رشیدی ) ( برهان قاطع ) ( انجمن آرا ). خرم. ( غیاث اللغات ) ( برهان قاطع ). نیک بخت. سعادتمند. کامران. شادمان. ( ناظم الاطباء ). خوشحال. ( برهان قاطع ). در شاهنامه به معنی خوشبخت و بسیار خوب آمده است. ( فرهنگ ولف از حاشیه برهان قاطع ) : بسی آفرین خواند بر شهریار
که نوشه بزی تا بود روزگار.
فردوسی.
که نوشه بزی شاه تا جاودان به هر کشوری دست رس بر بدان.
فردوسی.
بگفتند هر دو که نوشه بدی همیشه ز تو دور دست بدی.
فردوسی.
|| خوب. نیکو. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به معنی قبلی شود. || خوشا. ( برهان قاطع ). || ( اِ ) خوشی. انوشه. ( رشیدی ) ( جهانگیری ) ( برهان قاطع ) ( انجمن آرا ). شادمانی. ( ناظم الاطباء ) : نماند بر این خاک خونخوار کس
تو را نوشه از راستی باد و بس.
فردوسی ( از رشیدی ).
|| شیرینی. ( فهرست ولف از حاشیه برهان قاطع ). نوش : بیشتر بخوانید ...فرهنگ فارسی
نام دختر نرسی پادشاه ساسانی است ٠ وی عم. شاپور ذوالاکتاف است ٠
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. (صفت ) خوش و خرم و خوشبخت، کامران.
۳. (صفت ) نوش، گوارا.
۱. پادشاه جوان.
۲. [قدیمی] جوان تازه داماد.
واژه نامه بختیاریکا
پیشنهاد کاربران
نوشه:
دکتر کزازی در مورد واژه ی " نوشه " می نویسد : ( ( نوشه ریختی پساوندی است از " نوش " ، به معنی انگبین ، شرینی و در پی آن ، باده ی خوشگوار . . . نوش و مصدر برآمده از آن ، " نوشیدن " ، تا آنجا که من می دانم در زبان پهلوی و در متن های کهن دری از گونه ی تاریخ بلعمی به کار برده نشده است . از این روی ، می انگارم که " نوشه " و " نوش " از انوشگ anōšag و انوش anōš در پهلوی برآمده است ، به معنی بیمرگ و جاوید : از آن روی که به هنگام نوشیدن باده ، رسم و راه آن بوده است که جام را با آفرین ِ یکی از بزرگان و گرامیان بر می افراشته اند و می گفته اند که : ( ( فلان انوشه باد ! ) ) ، نوشه و انوشه در معنی باده و هر آنچه دلپذیر و خوشگوار است ، به کار برده شده است . ) )
... [مشاهده متن کامل]
( ( گرامیش دارید و نوشه خورید
چو پرورده شد تن ، روان پرورید ) )
( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص 353. )
دکتر کزازی در مورد واژه ی " نوشه " می نویسد : ( ( نوشه ریختی پساوندی است از " نوش " ، به معنی انگبین ، شرینی و در پی آن ، باده ی خوشگوار . . . نوش و مصدر برآمده از آن ، " نوشیدن " ، تا آنجا که من می دانم در زبان پهلوی و در متن های کهن دری از گونه ی تاریخ بلعمی به کار برده نشده است . از این روی ، می انگارم که " نوشه " و " نوش " از انوشگ anōšag و انوش anōš در پهلوی برآمده است ، به معنی بیمرگ و جاوید : از آن روی که به هنگام نوشیدن باده ، رسم و راه آن بوده است که جام را با آفرین ِ یکی از بزرگان و گرامیان بر می افراشته اند و می گفته اند که : ( ( فلان انوشه باد ! ) ) ، نوشه و انوشه در معنی باده و هر آنچه دلپذیر و خوشگوار است ، به کار برده شده است . ) )
... [مشاهده متن کامل]
( ( گرامیش دارید و نوشه خورید
چو پرورده شد تن ، روان پرورید ) )
( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص 353. )