ابزارهای مختلفی برای نوشتن در فضای خلاء و ماورای جو از جمله مداد و خودکار استفاده شده است. برخی از آنها نسخه های اصلاح نشده ابزارهای نوشتاری معمولی بوده اند. برخی دیگر به طور خاص برای مقابله با مشکلات نوشتن در شرایط خلاء هوا در فضا اختراع شده اند.
یک تصور غلط رایج نشان می دهد که در مواجهه با این واقعیت که قلم های توپی با گرانش صفر نمی نویسند، قلم فضایی فیشر به عنوان نتیجه میلیون ها دلار هزینه غیر ضروری ناسا ابداع شد. زمانی که اتحاد جماهیر شوروی مسیر ساده تر و ارزان تری را برای استفاده از مداد انتخاب کرد و قلم را به نمونه ای از مهندسی برتر ارائه کرد.
وجود خلاء در فضا برای ثبت مستندات به شکل زمینی مشکلات متعدد جدی ایجاد می کند:
همانند زیردریایی های قبلی، کپسول های فضایی محیط های بسته ای هستند که مشمول الزامات آلودگی شدید هستند. مطالب دریافتی از نظر تهدیدات مأموریت بررسی می شود. هرگونه چوب، گرافیت، و بخارات و قطرات جوهر، ممکن است در فضا یک خطر باشد. در مورد یک کپسول خدمه دار، حجم چرخش بسیار کوچکتر، همراه با گرانش ریز و مشکل حتی بیشتر در تأمین مجدد، این نیازها را حتی بحرانی تر می کند.
الزامات مستندسازی در فضا با مقررات و قوانین سختگیرانه بسیاری همراه است، چه رسد به پروازهای فضایی خدمه دار که تهدیدات بیشتری دارد. تولید پایین و نرخ پرواز به طور کلی منجر به ناسازگاری بالا می شود.
در سطح دریا، درجه حرارت توسط جو غلیظ تعدیل می شود. با کاهش فشار هوا، دما می تواند به طور چشمگیری نوسان کند. بسیاری از مأموریت های اولیه خدمه با فشار کمتر از استاندارد عمل می کردند تا تنش ها ( و در نتیجه، جرم ) کپسول های خود را کاهش دهند. بسیاری از آنها قفل هوای جداگانه ای نداشتند، در عوض در برخی مواقع کل کابین را در معرض خلاء سخت قرار می دادند.
در حالیکه ادعا می شود گرافیت به دلیل سوزاندن و هدایت الکتریسیته یک ماده خطرناک در فضا است، دو واقعیت این خطر را کاهش می دهد:
• گرافیت موجود در مدادها در طول ساخت «سرب» با خاک رس مخلوط می شود تا شکل خود را حفظ کند و تنها در دمای بیش از ۱٬۰۰۰ درجه سلسیوس ( ۱٬۸۳۲ درجه فارنهایت ) می سوزد. [ ۱]
• مقدار ذرات گرافیت که واقعاً در طول نوشتن گاه به گاه تولید می شود، برای ایجاد یک خطر الکتریکی بسیار کم است.
قلم های توپی توسط برنامه های فضایی شوروی و سپس روسیه به عنوان جایگزینی برای مدادهای گریس و همچنین ناسا و اسا استفاده شده است. [ ۲] خودکارها ارزان هستند و از کاغذ استفاده می کنند ( که به راحتی در دسترس است ) و نوشتن با خودکار ماندگارتر از مدادهای گرافیتی و گریس است که باعث می شود قلم توپی برای کتاب های ثبت و یادداشت های علمی مناسب تر باشد. با این حال، جوهر پاک نشدنی است و بسته به ترکیب، در معرض گازهای خروجی و تغییرات دما است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفیک تصور غلط رایج نشان می دهد که در مواجهه با این واقعیت که قلم های توپی با گرانش صفر نمی نویسند، قلم فضایی فیشر به عنوان نتیجه میلیون ها دلار هزینه غیر ضروری ناسا ابداع شد. زمانی که اتحاد جماهیر شوروی مسیر ساده تر و ارزان تری را برای استفاده از مداد انتخاب کرد و قلم را به نمونه ای از مهندسی برتر ارائه کرد.
وجود خلاء در فضا برای ثبت مستندات به شکل زمینی مشکلات متعدد جدی ایجاد می کند:
همانند زیردریایی های قبلی، کپسول های فضایی محیط های بسته ای هستند که مشمول الزامات آلودگی شدید هستند. مطالب دریافتی از نظر تهدیدات مأموریت بررسی می شود. هرگونه چوب، گرافیت، و بخارات و قطرات جوهر، ممکن است در فضا یک خطر باشد. در مورد یک کپسول خدمه دار، حجم چرخش بسیار کوچکتر، همراه با گرانش ریز و مشکل حتی بیشتر در تأمین مجدد، این نیازها را حتی بحرانی تر می کند.
الزامات مستندسازی در فضا با مقررات و قوانین سختگیرانه بسیاری همراه است، چه رسد به پروازهای فضایی خدمه دار که تهدیدات بیشتری دارد. تولید پایین و نرخ پرواز به طور کلی منجر به ناسازگاری بالا می شود.
در سطح دریا، درجه حرارت توسط جو غلیظ تعدیل می شود. با کاهش فشار هوا، دما می تواند به طور چشمگیری نوسان کند. بسیاری از مأموریت های اولیه خدمه با فشار کمتر از استاندارد عمل می کردند تا تنش ها ( و در نتیجه، جرم ) کپسول های خود را کاهش دهند. بسیاری از آنها قفل هوای جداگانه ای نداشتند، در عوض در برخی مواقع کل کابین را در معرض خلاء سخت قرار می دادند.
در حالیکه ادعا می شود گرافیت به دلیل سوزاندن و هدایت الکتریسیته یک ماده خطرناک در فضا است، دو واقعیت این خطر را کاهش می دهد:
• گرافیت موجود در مدادها در طول ساخت «سرب» با خاک رس مخلوط می شود تا شکل خود را حفظ کند و تنها در دمای بیش از ۱٬۰۰۰ درجه سلسیوس ( ۱٬۸۳۲ درجه فارنهایت ) می سوزد. [ ۱]
• مقدار ذرات گرافیت که واقعاً در طول نوشتن گاه به گاه تولید می شود، برای ایجاد یک خطر الکتریکی بسیار کم است.
قلم های توپی توسط برنامه های فضایی شوروی و سپس روسیه به عنوان جایگزینی برای مدادهای گریس و همچنین ناسا و اسا استفاده شده است. [ ۲] خودکارها ارزان هستند و از کاغذ استفاده می کنند ( که به راحتی در دسترس است ) و نوشتن با خودکار ماندگارتر از مدادهای گرافیتی و گریس است که باعث می شود قلم توپی برای کتاب های ثبت و یادداشت های علمی مناسب تر باشد. با این حال، جوهر پاک نشدنی است و بسته به ترکیب، در معرض گازهای خروجی و تغییرات دما است.
wiki: نوشتن در فضا