نوش چشمه. [ چ َ / چ ِ م َ / م ِ ] ( اِ مرکب ) چشمه نوش. در بیت زیر کنایت از شرم زن است : خواست تا نوش چشمه را خاردمُهراز آب حیات بردارد.نظامی.
