نوش باده

لغت نامه دهخدا

نوش باده. [ دَ / دِ ] ( اِ مرکب ) نوش باد. رجوع به مدخل قبل شود.

فرهنگ فارسی

نوش باد .

پیشنهاد کاربران

در نوشانوش آمدن ؛ نوش باد گفتن و باده نوشانیدن. ( فرهنگ فارسی معین ) : دارو در قدح شراب افکند چنانکه کس ندید ودر نوشانوش آمد. ( سمک عیار از فرهنگ فارسی معین ) .

بپرس