نوستالژیا

داستان فیلم که در حوالی حمام های آب گرم وینونی در تپه های توسکانی فیلمبرداری شده، دربارهٔ تبعید مردی روس است که برای تحقیق دربارهٔ زندگی یک آهنگساز روسی در قرن هفدهم به ایتالیا می رود.
وینسنت کنبی در نقدش در نیویورک تایمز نوشت: «گورباچف خیلی کم تحقیق می کند و بیشتر در حال تفریح است که اغلب شکل فلاش بک ها و تخیلاتی زیبا به خود می گیرد… زیبایی، به نظرم، واقعاً موضوع این فیلم است… تارکوفسکی شاید یک شاعر سینما باشد اما شاعری است با دایرهٔ لغات محدود. همان تصاویر در نهایت ملال آور، در همهٔ فیلم هایش تکرار می شود. همان چشم اندازهای مرطوب، مرداب ها، تپه هایی در مه و ساختمان هایی مخروبه با سقف هایی که از آن آب چکه می کند» ایوت بیرو در ویلج وویس گرچه نگاهی انتقادی به تارکوفسکی داشت ولی نسبت به زیبایی فیلم گشاده روتر بود. او نوشت: «نوستالژیا به طرز باشکوه و آزاردهنده ای، چنان که در خود فیلم هم اشاره شده، زیباست اما تا حدی به همین دلیل دچار عدم توازن می شود و متأسفانه در جستجوی نومیدانه اش برای یافتن زیبایی راه گم می کند. »