نوروزنامه

رساله ای به فارسی در منشأ و تاریخ و آداب جشن نوروز منسوب به خیام نیشابوری. در این اثر از رسم هایی که شاهان و دیگر طبقات اجتماعی ایران در جشن نوروز رعایت می کردند نیز سخن رفته و جای جای حکایتی دل نشین آمده است. همچنین، به اقتضای کلام، مؤلف به درج مطالبی از علوم عصر خویش پرداخته است. نثر نوروزنامه که احتمالاً در ۴۹۵ق تألیف یافته بسیار زیبا و دل نشین و از بهترین نمونه های فارسی فصیح و شیوای قدیم است. این اثر به تصحیح مجتبی مینوی به چاپ رسیده است (۱۳۱۲ش).