نوروبلاستوما ( به انگلیسی: Neuroblastoma ) یکی از شایعترین تومورهای بدخیم توپر دوران کودکی است که در کلیه ایجاد شده و بیش ترین احتمال بروز آن در کودکان وجود دارد. بیش از نیمی از موارد این تومور خارج جمجمه ای در کودکان زیر دو سال روی می دهد.
منشأ این تومور نورواندوکرین از سلولهای ستیغ عصبی ( اجزای سیستم سمپاتیک ) است. این تومور اغلب از adrenal gland منشأ می گیرد ولی از سلولهای عصبی گردن، سینه، شکم و لگن نیز می تواند نشات بگیرد. زیاد استفاده از آنتی بیوتیک در بدو تولد هم خطر ابتدا به نوروبلاستوما را افزایش می دهد
شایع ترین علامت نوروبلاستوما، وجود یک توده یا برآمدگی غیرمعمول است که معمولاً در شکم کودک یافت می شود. سایر علائم عبارتند از تب، اسهال مقاوم، فشارخون بالا ( به دلیل تحریک پذیری ) ، ضربان سریع قلب، سرخی پوست، گر گرفتگی و تعریق. گاه چشمان کودک به شکلی غیرطبیعی حرکت می کنند. این وضعیت با نام نشانگان اپسوکلونوس – میوکلونوس شناخته می شود.
تشخیص نوروبلاستوما: در نود درصد موارد نوروبلاستوما، سلول های تومور کاتکول آمین ها ها را به حدی ترشح می کنند که در ادرار و خون قابل سنجش باشند. بعضی علایم مرتبط با نوروبلاستوما هم چون فشار خون بالا، ضربان سریع قلب یا اسهال، مستقیماً به دلیل افزایش کاتکول آمین ها می باشند.
تشخیص قطعی نیازمند دیدن سلول های نوروبلاستوما در نمونه های بافتی زیر میکروسکوپ است. به این منظور بیوپسی مغز استخوان یا آسپیراسیون آن انجام می گیرد.
آزمون های تصویربرداری جهت مرحله بندی نوروبلاستوما: رادیوگرافی ساده، سی تی اسکن، ( MRI ) و اسکن رادیونوکلوتیدی یا سینتی گرافی.
جراحی: در برخی موارد، جراحی می تواند باعث برداشت کل تومور شده و در نتیجه بهبودی کامل حاصل شود.
شیمی درمانی: داروهای اصلی که برای درمان نوروبلاستوما بکار می روند عبارتند از: سیکلوفسفامید، سیسپلاتین، وین کریستین، دوکسوروبیسین، اتوپوساید، و توپوتکان. به طور کلی این داروها در دو سوم کودکان کاملاً جواب خواهند داد. ترکیبی که امروز به کار می رود عبارت است از: سیکلوفسفامید به علاوه دوکسوروبیسین یا سیس پلاتین به علاوه اتوپوساید.
پرتودرمانی: این روش همچنین به خوبی برای جداکردن تومورها قبل از جراحی و برای تسهیل برداشتن جراحی تومور کاربرد داشته است.
پیوند مغز استخوان و پیوند سلول های بنیادی خون محیطی: دو روش برای پیوند مغز و استخوان وجود دارد. یک راه استفاده از سلول های ریشه ای خونی و یا مغز استخوان خود کودک می باشد ( که تحت عنوان BMT یا PBSC اتولوگ نامیده می شود ) راه دیگر استفاده از مغز استخوان یک فرد دهنده می باشد ( که به نام BMT آلوژنیک معروف است ) .
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمنشأ این تومور نورواندوکرین از سلولهای ستیغ عصبی ( اجزای سیستم سمپاتیک ) است. این تومور اغلب از adrenal gland منشأ می گیرد ولی از سلولهای عصبی گردن، سینه، شکم و لگن نیز می تواند نشات بگیرد. زیاد استفاده از آنتی بیوتیک در بدو تولد هم خطر ابتدا به نوروبلاستوما را افزایش می دهد
شایع ترین علامت نوروبلاستوما، وجود یک توده یا برآمدگی غیرمعمول است که معمولاً در شکم کودک یافت می شود. سایر علائم عبارتند از تب، اسهال مقاوم، فشارخون بالا ( به دلیل تحریک پذیری ) ، ضربان سریع قلب، سرخی پوست، گر گرفتگی و تعریق. گاه چشمان کودک به شکلی غیرطبیعی حرکت می کنند. این وضعیت با نام نشانگان اپسوکلونوس – میوکلونوس شناخته می شود.
تشخیص نوروبلاستوما: در نود درصد موارد نوروبلاستوما، سلول های تومور کاتکول آمین ها ها را به حدی ترشح می کنند که در ادرار و خون قابل سنجش باشند. بعضی علایم مرتبط با نوروبلاستوما هم چون فشار خون بالا، ضربان سریع قلب یا اسهال، مستقیماً به دلیل افزایش کاتکول آمین ها می باشند.
تشخیص قطعی نیازمند دیدن سلول های نوروبلاستوما در نمونه های بافتی زیر میکروسکوپ است. به این منظور بیوپسی مغز استخوان یا آسپیراسیون آن انجام می گیرد.
آزمون های تصویربرداری جهت مرحله بندی نوروبلاستوما: رادیوگرافی ساده، سی تی اسکن، ( MRI ) و اسکن رادیونوکلوتیدی یا سینتی گرافی.
جراحی: در برخی موارد، جراحی می تواند باعث برداشت کل تومور شده و در نتیجه بهبودی کامل حاصل شود.
شیمی درمانی: داروهای اصلی که برای درمان نوروبلاستوما بکار می روند عبارتند از: سیکلوفسفامید، سیسپلاتین، وین کریستین، دوکسوروبیسین، اتوپوساید، و توپوتکان. به طور کلی این داروها در دو سوم کودکان کاملاً جواب خواهند داد. ترکیبی که امروز به کار می رود عبارت است از: سیکلوفسفامید به علاوه دوکسوروبیسین یا سیس پلاتین به علاوه اتوپوساید.
پرتودرمانی: این روش همچنین به خوبی برای جداکردن تومورها قبل از جراحی و برای تسهیل برداشتن جراحی تومور کاربرد داشته است.
پیوند مغز استخوان و پیوند سلول های بنیادی خون محیطی: دو روش برای پیوند مغز و استخوان وجود دارد. یک راه استفاده از سلول های ریشه ای خونی و یا مغز استخوان خود کودک می باشد ( که تحت عنوان BMT یا PBSC اتولوگ نامیده می شود ) راه دیگر استفاده از مغز استخوان یک فرد دهنده می باشد ( که به نام BMT آلوژنیک معروف است ) .
wiki: نوروبلاستوما