لقب حاج ملاعلی گنابادی ( ۱۲۸۴ ه.ق . - ۱۳۳۷ ه.ق . ) از عارفان قرن چهاردهم هجری . پدرش حاج ملا سلطانعلیشاه گنابادی از اکابر صوفیه زمان بود و حاج ملاعلی نخست تحت تربیت پدر شروع بتحصیل کرد. سپس به گردش و سیاحت و تحقیق پرداخت تا آنکه در سال ۱۳٠۷ بگناباد بازگشت و به جانشینی پدر برگزیده شد. ولی بر اثر مخالفت دشمنان بطهران و از آنجا به اراک و قم و کاشان رفت و در ۱۳۳۷ مسموم گردید و در راه طهران در سال ۱۳۳۷ در گذشت و در حضرت عبدالعظیم دفن شد . بعضی از تالیفاتش عبارتست از : ۱ - صالحیه در امهات مطالب عرفان و طریقت و شریعت. ۲ - نظیم مشتمل برهزار بیت بعربی در علم معانی و بیان و بدیع . ۳ - سلطان فلک سعادت در الهیات و کلام . ۴ - رجوم الشیاطین . ۵ - رساله محمدیه در احکام عملیه و غیره .
