نورساز

لغت نامه دهخدا

نورساز. ( نف مرکب ) روشنی بخش :
بو دوای چشم باشد نورساز
شد ز بوئی دیده یعقوب باز.
مولوی.

فرهنگ فارسی

روشنی بخش

پیشنهاد کاربران

بپرس