نور درمانی ( Light therapy ) یا فتوتراپی ( phototherapy ) که به طور کلاسیک به عنوان هلیودرمانی ( heliotherapy ) نامیده می شد، شامل قرار گرفتن در معرض نور روز یا طول موج خاصی از نور با استفاده از لیزر، دیودهای ساطع کننده نور، لامپهای فلورسنت، لامپهای دیکرونیک یا لامپ های بسیار روشن، نور تمام - طیف، که معمولاً با دستگاه های مختلف کنترل می شود، می باشد. نور برای مدت زمان تجویز شده و در برخی موارد، در یک زمان خاص از روز تجویز می شد.
استفاده مشترک از این واژه با درمان اختلالات پوستی ( عمدتاً پسوریازیس ) ، اختلال خواب و برخی از اختلالات روانی همراه است. نور درمانی هدایت شده به پوست، برای درمان آکنه ولگاریس، اگزما و زردی یا یرقان نوزادان نیز استفاده می شود. نور درمانی که شبکیه چشم را مورد هدف قرار می دهد در درمان اختلالات ریتم شبانه روزی مانند سندرم خواب مرحله ای متاخر استفاده می شود و همچنین می تواند برای درمان اختلال خلقی فصلی، و با حمایت هایی برای اختلالات روانی غیر فصلی نیز مورد استفاده قرار گیرد.
دیگر کاربردهای پزشکی نور درمانی شامل کنترل درد، تسریع بهبود زخم، رشد مو، بهبود در خواص خون و گردش خون و بیماری ها و اختلالات مرتبط با سینوس نیز می شود. بسیاری از این کابردها از درمان با لیزر کم توان و درمان با نور قرمز در محدوده ۶۲۰–۶۶۰ نانومتر استفاده می کنند.
بسیاری از فرهنگ های کهن، از جمله مردم یونان باستان، مصر باستان، و روم باستان است اشکال مختلف هلیودرمانی را استفاده کردند. مهاجران اینکا، آشوری و مهاجران نخستین آلمانی نیز خورشید را به عنوان خدای آورنده سلامتی پرستش می کردند. ادبیات پزشکی هند که تاریخ آن به ۱۵۰۰ پیش از میلاد برمی گردد درمانی مرکب از گیاهان با نور خورشید طبیعی را برای درمان مناطق بدون رنگدانه پوست توصیف می کند. درادبیات بودایی از حدود ۲۰۰ میلادی و در اسناد چینی مربوط به قرن دهم منابع مشابه وجود دارد.
پزشک فاروئی، نیلز فینسن به عنوان پدر فتوتراپی مدرن شناخته می شود. اولین منبع نور مصنوعی را برای این منظور، ساخت و از اختراع خود برای درمان لوپوس ولگاریس استفاده کرد. جایزه نوبل در فیزیولوژی یا پزشکی را در سال ۱۹۰۳ دریافت کرد.
از آن زمان به بعد یک آرایه بزرگ برای درمان با استفاده از نور کنترل شده توسعه یافته است. اگرچه درک عمده مصرف کنندگان از «نور درمانی» مربوط به درمان اختلال خلقی فصلی و بیماری های پوست مثل پسوریازیس است، کاربردهای دیگر شامل استفاده از لیزر کم توان، نور قرمز، مادون قرمز نزدیک و لامپهای ماوراء بنفش برای کنترل درد، رشد مو، درمان پوست، و تسریع بهبود زخم است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاستفاده مشترک از این واژه با درمان اختلالات پوستی ( عمدتاً پسوریازیس ) ، اختلال خواب و برخی از اختلالات روانی همراه است. نور درمانی هدایت شده به پوست، برای درمان آکنه ولگاریس، اگزما و زردی یا یرقان نوزادان نیز استفاده می شود. نور درمانی که شبکیه چشم را مورد هدف قرار می دهد در درمان اختلالات ریتم شبانه روزی مانند سندرم خواب مرحله ای متاخر استفاده می شود و همچنین می تواند برای درمان اختلال خلقی فصلی، و با حمایت هایی برای اختلالات روانی غیر فصلی نیز مورد استفاده قرار گیرد.
دیگر کاربردهای پزشکی نور درمانی شامل کنترل درد، تسریع بهبود زخم، رشد مو، بهبود در خواص خون و گردش خون و بیماری ها و اختلالات مرتبط با سینوس نیز می شود. بسیاری از این کابردها از درمان با لیزر کم توان و درمان با نور قرمز در محدوده ۶۲۰–۶۶۰ نانومتر استفاده می کنند.
بسیاری از فرهنگ های کهن، از جمله مردم یونان باستان، مصر باستان، و روم باستان است اشکال مختلف هلیودرمانی را استفاده کردند. مهاجران اینکا، آشوری و مهاجران نخستین آلمانی نیز خورشید را به عنوان خدای آورنده سلامتی پرستش می کردند. ادبیات پزشکی هند که تاریخ آن به ۱۵۰۰ پیش از میلاد برمی گردد درمانی مرکب از گیاهان با نور خورشید طبیعی را برای درمان مناطق بدون رنگدانه پوست توصیف می کند. درادبیات بودایی از حدود ۲۰۰ میلادی و در اسناد چینی مربوط به قرن دهم منابع مشابه وجود دارد.
پزشک فاروئی، نیلز فینسن به عنوان پدر فتوتراپی مدرن شناخته می شود. اولین منبع نور مصنوعی را برای این منظور، ساخت و از اختراع خود برای درمان لوپوس ولگاریس استفاده کرد. جایزه نوبل در فیزیولوژی یا پزشکی را در سال ۱۹۰۳ دریافت کرد.
از آن زمان به بعد یک آرایه بزرگ برای درمان با استفاده از نور کنترل شده توسعه یافته است. اگرچه درک عمده مصرف کنندگان از «نور درمانی» مربوط به درمان اختلال خلقی فصلی و بیماری های پوست مثل پسوریازیس است، کاربردهای دیگر شامل استفاده از لیزر کم توان، نور قرمز، مادون قرمز نزدیک و لامپهای ماوراء بنفش برای کنترل درد، رشد مو، درمان پوست، و تسریع بهبود زخم است.
wiki: نوردرمانی