نورالژی عصب سه قلو یا پی درد سه قلو[ ۱] ( به انگلیسی: Trigeminal neuralgia ) ( به اختصار TN ) یک بیماری مربوط به عصب سه قلو است. نورالژی عصب سه قلو سردردی حمله ای، ناگهانی و برق آسا در قلمرو یک یا دو شاخهٔ عصب سه قلو در صورت می باشد.
این بیماری در اثر آسیب تدریجی عصب سه قلو به وجود می آید. این بیماری باعث درد شدید در چشم ها، دندان ها، فک ها، پیشانی، بینی و غیره می شود. این درد اغلب فقط در یک سمت صورت ( چپ یا راست ) اتفاق می افتاد. این بیماری از شدیدترین دردهای شناخته شده توسط بشر است.
نورالژی تری ژمینال شایع ترین نورالژی مغزی می باشد که به طور وسیع تری افراد بالای ۵۰ سال را مبتلا می سازد. علت اصلی نورالژی تری ژمینال مورد بحث است اما در نزدیک به ۱۰ درصد موارد بیماری های پاتوژنیک مشخصی از قبیل تومورهای زاویهٔ مخچه ٬ام اس یا یک مالفوراسیون عروقی از علل ایجاد آن به شمار می آیند. درصد باقیماندهٔ موارد نورالژی تری ژمینال ایدیوپاتیک هستند. درد عصب سه قلو به صورت ناگهانی با ماهیتی همانند شوک الکتریکی آغاز می گردد. این ممکن است با لمس چانه، مسواک زدن یا عمل جویدن آغاز شود. این درد معمولاً بسیار شدید بوده، زمان آن کوتاه و در حد چند ثانیه می باشد اما می تواند به دفعات متعدد در روز تکرار شود. نورالژی تری ژمینال در ۱. ۹ درصد از بیماران MS وجود دارد و معمولاً طی دورهٔ بیماری ظاهر می گردد. هرچند که در ۳ درصد موارد، علامت آغاز بیماری است. درد عصب سه قلو در مقایسه با نوع ایدیوپاتیک آن، در بیماری MS در سنین پایین تری ایجاد شده می تواند دوطرفه باشد.
جامعه بین المللی سردرد، نورالژی تری ژمینال را به دو دسته تقسیم کرده است: کلاسیک و علامت دار. نورالژی تری ژمینال کلاسیک علت اثبات شده ای ندارد، هر چند که ممکن است همراه با فشردگی بالقوهٔ عروق عصب تری ژمینال باشد. تشخیص نورالژی تری ژمینال کلاسیک نیازمند فقدان هرگونه اختلال نورولوژیک آشکار از نظر بالینی است، در حالیکه تشخیص نورالژی تری ژمینال علامتدار نیازمند تشخیص اختلالات ساختمانی به جز فشردگی عروق است. اختلالات احتمالی شامل پلاک های مولتیپل اسکلروزیس، تومورها و درگیری قاعده جمجمه هستند
این فرضیه مطرح شده است که علایم نورالژی تری ژمینال به دلیل دمیلینه شدن عصب ایجاد می شود که منجر به انتقال افاپتیک ( ephaptic ) ایمپالس ها می گردد. نمونه های جراحی، این دمیلینه شدن و همجواری نزدیک آکسون های دمیلینه را در ریشه تری ژمینال بیمار مبتلا به نورالژی تری ژمینال نشان داده اند. نتایج مطالعات آزمایشگاهی حاکی از آنند که اکسون های دمیلینه مستعد ایمپالس های اکتوپیک هستند که ممکن است از رشته های لمس ملایم به رشته های درد که همجوار آنها هستند انتقال یابند ( انتقال ephaptic ) .
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین بیماری در اثر آسیب تدریجی عصب سه قلو به وجود می آید. این بیماری باعث درد شدید در چشم ها، دندان ها، فک ها، پیشانی، بینی و غیره می شود. این درد اغلب فقط در یک سمت صورت ( چپ یا راست ) اتفاق می افتاد. این بیماری از شدیدترین دردهای شناخته شده توسط بشر است.
نورالژی تری ژمینال شایع ترین نورالژی مغزی می باشد که به طور وسیع تری افراد بالای ۵۰ سال را مبتلا می سازد. علت اصلی نورالژی تری ژمینال مورد بحث است اما در نزدیک به ۱۰ درصد موارد بیماری های پاتوژنیک مشخصی از قبیل تومورهای زاویهٔ مخچه ٬ام اس یا یک مالفوراسیون عروقی از علل ایجاد آن به شمار می آیند. درصد باقیماندهٔ موارد نورالژی تری ژمینال ایدیوپاتیک هستند. درد عصب سه قلو به صورت ناگهانی با ماهیتی همانند شوک الکتریکی آغاز می گردد. این ممکن است با لمس چانه، مسواک زدن یا عمل جویدن آغاز شود. این درد معمولاً بسیار شدید بوده، زمان آن کوتاه و در حد چند ثانیه می باشد اما می تواند به دفعات متعدد در روز تکرار شود. نورالژی تری ژمینال در ۱. ۹ درصد از بیماران MS وجود دارد و معمولاً طی دورهٔ بیماری ظاهر می گردد. هرچند که در ۳ درصد موارد، علامت آغاز بیماری است. درد عصب سه قلو در مقایسه با نوع ایدیوپاتیک آن، در بیماری MS در سنین پایین تری ایجاد شده می تواند دوطرفه باشد.
جامعه بین المللی سردرد، نورالژی تری ژمینال را به دو دسته تقسیم کرده است: کلاسیک و علامت دار. نورالژی تری ژمینال کلاسیک علت اثبات شده ای ندارد، هر چند که ممکن است همراه با فشردگی بالقوهٔ عروق عصب تری ژمینال باشد. تشخیص نورالژی تری ژمینال کلاسیک نیازمند فقدان هرگونه اختلال نورولوژیک آشکار از نظر بالینی است، در حالیکه تشخیص نورالژی تری ژمینال علامتدار نیازمند تشخیص اختلالات ساختمانی به جز فشردگی عروق است. اختلالات احتمالی شامل پلاک های مولتیپل اسکلروزیس، تومورها و درگیری قاعده جمجمه هستند
این فرضیه مطرح شده است که علایم نورالژی تری ژمینال به دلیل دمیلینه شدن عصب ایجاد می شود که منجر به انتقال افاپتیک ( ephaptic ) ایمپالس ها می گردد. نمونه های جراحی، این دمیلینه شدن و همجواری نزدیک آکسون های دمیلینه را در ریشه تری ژمینال بیمار مبتلا به نورالژی تری ژمینال نشان داده اند. نتایج مطالعات آزمایشگاهی حاکی از آنند که اکسون های دمیلینه مستعد ایمپالس های اکتوپیک هستند که ممکن است از رشته های لمس ملایم به رشته های درد که همجوار آنها هستند انتقال یابند ( انتقال ephaptic ) .
wiki: نورالژی عصب سه قلو