نورالدین زنگی ( ۱۱۱۸ فوریه ۱۵ می ۱۱۷۴ ) ، از حاکمان تُرک حکومت زنگیان بود که بر سوریه حکومت می کرد. او از سال ۱۱۴۶ تا ۱۱۷۴ حاکم بود.
نورالدین، پسر دوم عماد الدین زنگی، بود. او در زمان جنگهای صلیبی در سوریه بود. پس از مرگ پدرش در ۱۱۴۶، نور الدین و برادر بزرگترش سیف الدین غازی پادشاهی را بین خود تقسیم کردند، نور الدین حکومت حلب و سیف الدین غازی ( غزوه کننده با کافران ) حکومت خود را در موصل ایجاد کرد. نور الدین به محض این که حکومتش را آغاز کرد به انطاکیه حمله و قلعه های متعددی را در شمال سوریه تصرف کرد، در حالی که در همان زمان، ژوسلین دوم حاکم ادسایی برای بازیابی شهرهای از دست رفته تلاش می کرد، ولی سرانجام شهر ادسا توسط زنگیان در سال ۱۱۴۴ فتح شد و نور الدین تمام جمعیت مسیحی شهر ادسا را، به دلیل کمک به ژوسلین دوم مجازات کرد.
... [مشاهده متن کامل]
وی با شکست صلیبیون و فتح دمشق در سال ۱۱۵۴، شمال و جنوب سوریه را به هم متصل ساخت و در نتیجه برای اولین بار پس از چهارصد سال، سوریه تحت کنترل حاکمیت محلی قرار گرفت.
نور الدین زنگی با بیعت ظاهری با خلیفه بغداد در سال ۱۱۴۶ جانشین پدرش به عنوان اتابک ( حاکم ) حلب شد. قبل از حکومت وی، دلیل عمده موفقیت صلیبیون در نبرد با مسلملنان، اختلاف نظر حاکمان مسلمان منطقه بود که قادر به تشکیل جبهه نظامی واحد در برابر اشغالگران صلیبی نبودند. نورالدین در تلاش برای بیرون راندن صلیبی ها از سوریه و فلسطین، لشکرکشی های نظامی علیه صلیبیون انجام داد. نیروهای وی ادسا را پس گرفتند و در سال ۱۱۴۹ به منطقه مهم نظامی انطاکیه حمله کردند و در سال ۱۱۵۴ دمشق را به تصرف خود درآوردند. نورالدین زنگی فرمانروایی توانا و حاکمی عادل بود که به دلیل تقوا و شجاعت شخصی نیز مورد توجه قرار گرفت. وی فردی زاهد بود و از دریافت پاداش مالی فتوحاتش چشم پوشی می کرد، در عوض، او از غنایم جنگی برای ساختن مساجد، مدارس، بیمارستان ها و کاروانسراهای متعدد استفاده کرد. پیش از مرگ، حکومت وی در سوریه، مصر و مناطقی از عراق و آناتولی به رسمیت شناخته شد.
نور الدین به دنبال اتحاد با همسایگان مسلمان خود در شمال عراق و سوریه به منظور تقویت جبهه اسلامی در برابر دشمنان غربی بود. او در سال ۱۱۴۷ با امضای یک معاهده دو جانبه با معین الدین، فرماندار دمشق، بخشی از این قرارداد، ازدواج با دختر معین الدین عصمت الدین خاتون است. معین الدین و نور الدین شهر بصری محاصره می کنند در سال ۱۱۴۸، جنگهای صلیبی دوم شروع می شود ( محاصره دمشق ) به رهبری لوئی هفتم پادشاه فرانسه و کنراد سوم از آلمان می باشد. دلیل اصلی نبرد را پیروزی نور الدین و زیان صلیبیون در آسیای صغیر و تصرف ادسا ( محاصره ادسا ) توسط مسلمانان می دانند. نورالدین در سال ۱۱۴۹ در جریان جنگ صلیبی دوم و در نبرد اناب، ارتش متحد شاهزاده نشین انطاکیه ( به رهبری ریموند پواتیه ) و حشاشین ( به رهبری علی بن وفا ) را به سختی شکست داد.
نورالدین، پسر دوم عماد الدین زنگی، بود. او در زمان جنگهای صلیبی در سوریه بود. پس از مرگ پدرش در ۱۱۴۶، نور الدین و برادر بزرگترش سیف الدین غازی پادشاهی را بین خود تقسیم کردند، نور الدین حکومت حلب و سیف الدین غازی ( غزوه کننده با کافران ) حکومت خود را در موصل ایجاد کرد. نور الدین به محض این که حکومتش را آغاز کرد به انطاکیه حمله و قلعه های متعددی را در شمال سوریه تصرف کرد، در حالی که در همان زمان، ژوسلین دوم حاکم ادسایی برای بازیابی شهرهای از دست رفته تلاش می کرد، ولی سرانجام شهر ادسا توسط زنگیان در سال ۱۱۴۴ فتح شد و نور الدین تمام جمعیت مسیحی شهر ادسا را، به دلیل کمک به ژوسلین دوم مجازات کرد.
... [مشاهده متن کامل]
وی با شکست صلیبیون و فتح دمشق در سال ۱۱۵۴، شمال و جنوب سوریه را به هم متصل ساخت و در نتیجه برای اولین بار پس از چهارصد سال، سوریه تحت کنترل حاکمیت محلی قرار گرفت.
نور الدین زنگی با بیعت ظاهری با خلیفه بغداد در سال ۱۱۴۶ جانشین پدرش به عنوان اتابک ( حاکم ) حلب شد. قبل از حکومت وی، دلیل عمده موفقیت صلیبیون در نبرد با مسلملنان، اختلاف نظر حاکمان مسلمان منطقه بود که قادر به تشکیل جبهه نظامی واحد در برابر اشغالگران صلیبی نبودند. نورالدین در تلاش برای بیرون راندن صلیبی ها از سوریه و فلسطین، لشکرکشی های نظامی علیه صلیبیون انجام داد. نیروهای وی ادسا را پس گرفتند و در سال ۱۱۴۹ به منطقه مهم نظامی انطاکیه حمله کردند و در سال ۱۱۵۴ دمشق را به تصرف خود درآوردند. نورالدین زنگی فرمانروایی توانا و حاکمی عادل بود که به دلیل تقوا و شجاعت شخصی نیز مورد توجه قرار گرفت. وی فردی زاهد بود و از دریافت پاداش مالی فتوحاتش چشم پوشی می کرد، در عوض، او از غنایم جنگی برای ساختن مساجد، مدارس، بیمارستان ها و کاروانسراهای متعدد استفاده کرد. پیش از مرگ، حکومت وی در سوریه، مصر و مناطقی از عراق و آناتولی به رسمیت شناخته شد.
نور الدین به دنبال اتحاد با همسایگان مسلمان خود در شمال عراق و سوریه به منظور تقویت جبهه اسلامی در برابر دشمنان غربی بود. او در سال ۱۱۴۷ با امضای یک معاهده دو جانبه با معین الدین، فرماندار دمشق، بخشی از این قرارداد، ازدواج با دختر معین الدین عصمت الدین خاتون است. معین الدین و نور الدین شهر بصری محاصره می کنند در سال ۱۱۴۸، جنگهای صلیبی دوم شروع می شود ( محاصره دمشق ) به رهبری لوئی هفتم پادشاه فرانسه و کنراد سوم از آلمان می باشد. دلیل اصلی نبرد را پیروزی نور الدین و زیان صلیبیون در آسیای صغیر و تصرف ادسا ( محاصره ادسا ) توسط مسلمانان می دانند. نورالدین در سال ۱۱۴۹ در جریان جنگ صلیبی دوم و در نبرد اناب، ارتش متحد شاهزاده نشین انطاکیه ( به رهبری ریموند پواتیه ) و حشاشین ( به رهبری علی بن وفا ) را به سختی شکست داد.
