نورالدین زرین کلک ( زاده ۲۰ فروردین ۱۳۱۶ مشهد ) کارگردان نویسنده، نگارگر کتاب کودک، فیلم ساز انیمیشن است، و با عنوان پدر انیمیشن ایران شناخته می شود. او در سال های ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۶ رئیس آسیفای بین المللی ( انجمن بین المللی فیلم های انیمیشن ) بوده است.
... [مشاهده متن کامل]
نورالدین زرین کلک در ۲۰ فروردین ۱۳۱۶ در مشهد به دنیا آمد. مادرش آمینه بانو اهل باکو و پدرش میرزا محمدخان اهل همدان بود. از طرف پدر، نوادهٔ میرزا تقی خان، معروف به «مدیر» بنیان گذار آموزش نوین در همدان است. میرزا تقی خان همرزم رشدیه در تبریز بود و اولین مدرسهٔ مختلط ( دخترانه و پسرانه ) را تأسیس کرد. هم او بود که نام «زرین کلک» را برای خاندان خود برگزید.
نورالدین خوشنویسی و نقاشی را نزد پدر آغاز کرد و به موازات تحصیلات رسمی در کلاس های هنرستان کمال الملک شرکت کرد و از محضر استادانی چون محمود اولیاء، محمدعلی زاویه و محمد مهردان بهره مند شد.
در ۱۲ سالگی اولین کار گرافیکی اش روی کتاب قصه ای چاپ شد و در ۱۶ سالگی با کاریکاتورهای سیاسی پا به دنیای مطبوعات گذاشت.
نورالدین دبیرستان را در تهران تمام کرد و در سال ۱۳۳۴ وارد دانشگاه تهران شد. در سال ۱۳۳۵ در کنکور دانشکده هنرهای زیبا پذیرفته شد اما مقررات نظام مانع ورود او شد. او در سال ۱۳۴۰ دکترای داروسازی گرفت و با درجه ستوانی در بهداری ارتش مشغول به کار شد.
نورالدین دبیرستان سال ۴۰ تا ۵۰ را به تصویرسازی در سازمان کتاب های جیبی مشغول بود و در مؤسسه انتشاراتی فرانکلین برای کتاب های درسی تصویرسازی می کرد. کتاب «کلاغ ها» نخستین کتابی بود که تصویرسازی کرد. به پیشنهاد فیروز شیروانلو از همکاران مؤسسه فرانکلین، زرین کلک به کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان دعوت شد تا در واحد مصورسازی کتاب های کودک و نوجوان به کار بپردازد.
پس از برگزاری نخستین جشنواره کودکان و نوجوانان در سال ۱۳۴۸ توسط کانون به بلژیک فرستاده شد تا در آکادمی هنرهای زیبای شهر گان در رشته متحرک سازی آموزش ببیند و فیلمسازی پویانمایی را بیاموزد.
نورالدین زرین کلک در سال ۵۳ اولین مدرسه پویانمایی را در ایران تأسیس کرد و سه سال بعد رشته پویانمایی را در دانشگاه فارابی ( دانشگاه هنر امروز ) دایر کرد.
وی در بلژیک دو فیلم «وظیفه اول» ( ۱۹۷۱ ) و «زمین بازی بابوش» ( ۱۹۷۱ ) را ساخت که هر دو فیلم جوایزی در جشنواره های خارجی کسب کردند. او پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۵۱ در مرکز سینمایی کانون به کار مشغول شد و در آنجا فیلم های «اتل متل توتوله» ( ۱۳۵۳ ) ، «تداعی» ( ۱۳۵۳ ) ، «دنیای دیوانه دیوانه دیوانه» ( ۱۳۵۴ ) ، «امیرحمزه دل دار و گور دل گیر» ( ۱۳۵۶ ) ، «چشم تنگ دنیادار» ( ۱۳۶۱ ) و «ابرقدرت ها» ( ۱۳۶۷ ) را ساخت. بسیاری از این فیلم ها جوایز عمده ای از جشنواره های داخلی و خارجی گرفتند.
... [مشاهده متن کامل]
نورالدین زرین کلک در ۲۰ فروردین ۱۳۱۶ در مشهد به دنیا آمد. مادرش آمینه بانو اهل باکو و پدرش میرزا محمدخان اهل همدان بود. از طرف پدر، نوادهٔ میرزا تقی خان، معروف به «مدیر» بنیان گذار آموزش نوین در همدان است. میرزا تقی خان همرزم رشدیه در تبریز بود و اولین مدرسهٔ مختلط ( دخترانه و پسرانه ) را تأسیس کرد. هم او بود که نام «زرین کلک» را برای خاندان خود برگزید.
نورالدین خوشنویسی و نقاشی را نزد پدر آغاز کرد و به موازات تحصیلات رسمی در کلاس های هنرستان کمال الملک شرکت کرد و از محضر استادانی چون محمود اولیاء، محمدعلی زاویه و محمد مهردان بهره مند شد.
در ۱۲ سالگی اولین کار گرافیکی اش روی کتاب قصه ای چاپ شد و در ۱۶ سالگی با کاریکاتورهای سیاسی پا به دنیای مطبوعات گذاشت.
نورالدین دبیرستان را در تهران تمام کرد و در سال ۱۳۳۴ وارد دانشگاه تهران شد. در سال ۱۳۳۵ در کنکور دانشکده هنرهای زیبا پذیرفته شد اما مقررات نظام مانع ورود او شد. او در سال ۱۳۴۰ دکترای داروسازی گرفت و با درجه ستوانی در بهداری ارتش مشغول به کار شد.
نورالدین دبیرستان سال ۴۰ تا ۵۰ را به تصویرسازی در سازمان کتاب های جیبی مشغول بود و در مؤسسه انتشاراتی فرانکلین برای کتاب های درسی تصویرسازی می کرد. کتاب «کلاغ ها» نخستین کتابی بود که تصویرسازی کرد. به پیشنهاد فیروز شیروانلو از همکاران مؤسسه فرانکلین، زرین کلک به کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان دعوت شد تا در واحد مصورسازی کتاب های کودک و نوجوان به کار بپردازد.
پس از برگزاری نخستین جشنواره کودکان و نوجوانان در سال ۱۳۴۸ توسط کانون به بلژیک فرستاده شد تا در آکادمی هنرهای زیبای شهر گان در رشته متحرک سازی آموزش ببیند و فیلمسازی پویانمایی را بیاموزد.
نورالدین زرین کلک در سال ۵۳ اولین مدرسه پویانمایی را در ایران تأسیس کرد و سه سال بعد رشته پویانمایی را در دانشگاه فارابی ( دانشگاه هنر امروز ) دایر کرد.
وی در بلژیک دو فیلم «وظیفه اول» ( ۱۹۷۱ ) و «زمین بازی بابوش» ( ۱۹۷۱ ) را ساخت که هر دو فیلم جوایزی در جشنواره های خارجی کسب کردند. او پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۵۱ در مرکز سینمایی کانون به کار مشغول شد و در آنجا فیلم های «اتل متل توتوله» ( ۱۳۵۳ ) ، «تداعی» ( ۱۳۵۳ ) ، «دنیای دیوانه دیوانه دیوانه» ( ۱۳۵۴ ) ، «امیرحمزه دل دار و گور دل گیر» ( ۱۳۵۶ ) ، «چشم تنگ دنیادار» ( ۱۳۶۱ ) و «ابرقدرت ها» ( ۱۳۶۷ ) را ساخت. بسیاری از این فیلم ها جوایز عمده ای از جشنواره های داخلی و خارجی گرفتند.
